به گزارش گیل سو، مدتی است که طرحی در سراسر کشور باهمت جوانان مؤمن و انقلابی و نیز حمایت مسؤولان مربوطه در حوزه مهدویت در حال اجرا است، این طرح که در فراز و نشیب زندگیهای سخت و طاقتفرسا امید حضور گشودن گرههای زندگی شده و پیر و خرد و جوان را به یاد آن منجی میاندازد که با آمدنش بهار را در دل پاییز زنده میکند اما این شرح در گیلان کمتر شناختهشده و شاید بتوان ادعا کرد که شناختهشده نیست.
طرح سهشنبههای مهدوی که سهشنبه هر هفته بهصورت گسترده و هماهنگ در سراسر میهن اسلامیمان اجرا میشود، نیازمند حمایت مسؤولان و تلاش بیشتر نیروهای انقلابی و مؤمن استان است اما متأسفانه اجرای این طرح در استان گیلان با بیمهری همراه و تاکنون نمود بیرونی پیدا نکرده بود.
بدعت فقط برای سهشنبههاست؟ / روزهای دیگر یادِ منجی کجاست؟
سهشنبههایی که میتوان در آن حداقل یاد آن گمنامی را که در مشکلات زندگی ما ازیادرفته زنده کرد و یادش را گرامی داشت، کسی که یادش آرامبخش زندگی و امید و انتظارِ ظهورش از بیقراریهای روزهای آشفتهمان میکاهد و راه و رسم بندگی را به منتظرانش میآموزد.
در سکوت محض رسانهای و عدم تمایل برخی از دستگاهها و کاستی مشارکت مردمی و نهادهای انقلابی و تشکلهای مردمی و دانشجویی با طرحی به این عظمت و زیبایی به بهانههای واهی و بیمفهومی همچون بدعت نهادن، طرح سهشنبههای مهدوی با غربتی در گیلان مواجه شده و هیچ تلاشی برای احیای این طرح در استانی انقلابی با تقدیم هشت هزار شهید انجامنشده است و مدعیان بدعتگذاری و البته متولیان امر حوزه فرهنگ هر چند در روزهایی به جز سهشنبه نیز حرکت قابل دفاعی در حوزه مهدویت انجام ندادند.
در بین اینهمه هیاهو و بیتوجهی و غربت امامی که بایستی یادش را در دل میپروراندیم و منتظر ظهورش بودیم، عدهای جوان مهدوی با دستخالی و قلبی منتظر، برای اقامه این وظیفه ذاتی و شرعی بهصورت خودجوش به پا خواستند و باوجود عدم توجه و حمایت مسؤولان مربوطه، دست یاری خود را بهسوی مردم و خیران دراز کردند و به هر طریقی که میشد قرارهای عاشقی مهدویت را در رشت بنا نهادند و مردم را بار دیگر به یاد این انتظارِ وصفنشدنی انداختند.
بچههای مهدویِ حسینیه شهدا
عدهای از جوانان گمنام و دلداده مهدی موعود (عج) در حسینیه شهدای گمنام شهر رشت گرد هم آمدند و هر تلاشی را برای احیای طرح سهشنبههای مهدوی در رشت و گیلان انجام میدهند، این طرح که سهشنبه این هفته پنجمین قرارش را بهسختی و با کمک برخی از خیرین رشت برگزار و مردم را برای پیوستن به این همایش مهدوی دعوت کرد.
بچههای حسینیه شهدا دستشان خالی است اما دلی بزرگ و ارادهای راسخ برای ادامه این راه دارند، اما باید یادمان باشد برای چنین کار بزرگی یکدست صدا ندارد، باید صدایشان شنیده و عملشان ارج نهاده شود، کانونهای مهدویت، ائمه جمعه، دانشگاهها، مدارس، سازمانهای فرهنگی و مردمِ منتظر گیلان باید یکصدا شوند و هرچند کم است اما هفتهای یکبار این شوق دیدارِ موعود را در دلهای منتظر زنده کنند.
مضطر مهدی هستیم؟
اَمَّن یُّجیبُ المُضطَرَّ اِذا دَعاهُ وَ یَکشِفُ السُّوءَ وَ یَجعَلُکُم خُلَفاءَ الاَرضِ ءَاِلهٌ مَّعَ اللهِ قَلیلاً مَا تَذَکَّرُونَ، خیلی وقتها شده است که به هنگام دعا و مناجات به این آیه توسل کردهایم تا حاجات خود را از خدا بخواهیم، بارها و بارها با سوز و شور این آیه را خوانده و زمزمه کردهایم تا بر استجابت دعا تأکید کنیم، اما چرا این آیه؟! آیا دلیل خاصی دارد که این آیه را در دعا تکرار میکنیم؟
این آیه معمولاً برای نجات از گرفتاری، ناراحتى و بیماریها توسط ما مسلمانان خوانده میشود، در این آیه، روی عنوان مضطر تکیه شده است؛ چراکه یکی از شرایط استجابت دعا آن است که دعا صادقانه باشد و انسان مضطری که دیگر بهجز خدا امیدی ندارد و کاملاً درمانده شده است، دعایش واقعی است و در این حالت شخص فقط خدا را میخواند و خدا هم استجابت میکند، این اضطراری که امروز گرفتار آنیم از کجا میآید؟ چرا باید اینقدر مضطر بود و این آشفتگی هم درمانی ندارد؟
امامت را که بشناسی و وظیفهات را در قبال این منجی بشریت بدانی، منتظر میشوی، مضطرب میشوی و این اضطرار تمام وجودت را برای خشنودی قلب نازنینش فرامیگیرد، آنوقت باید وظیفهشناس باشی و جایگاهت را دراینبین برای ادای آنچه بر شانههایت است به تو میشناساند تا بار دیگر از خود سؤال کنی برای امامت چه کردهای؟
به گزارش گیل سو، خبرگزاری فارس گیلان با همکاری تمامی رسانههای استان افتخار دارد که آغازگر پویش «رسانه مهدوی» در گیلان برای اشاعه فرهنگ انتظار و مهدویت باشد و از این طریق از همه رسانهها و کارشناسان دینی و مذهبی حوزه مهدویت کشور برای نشر یا بازنشراخبار این حوزه در روز سهشنبه به صورت خاص و سایر روزها بهصورت عام در راستای پویش فرهنگی سهشنبههای مهدوی با هشتگ #رسانه_مهدوی دعوت به عمل میآورد.
انتهای پیام/ت