یادداشت| درد ودلی برای فردای رودسرواملش

به گزارش گیل سو، مرضیه عسگری روزنامه نگار و فعال قرهنگی اجتماعی طی یادداشتی نوشت: تاملی برآنچه در پیش روی ماست، آنچه میخواهم از ترجمان احساسم نسبت به رودسر عنوان کنم خوشتر دیدم در طلیعه عرایضم به نقل خاطره‌ای اشاره نمایم.

یک روز که برای انجام کار خبر عازم رشت بودم در ماشین خطی در کنارم یک پیرمردی از منطقه اشکورات رحیم اباد نشسته بود و پس از مسافتی و صحبت از گرانی و مشکلات عدیده زندگی ایشان خاطره‌ای از سفر مکه خود نقل کرد که بسیار برایم جذاب و تامل برانگیز بود.

او می‌گفت قریب چهل سال پیش به مکه معظمه مشرف شدم در آن زمان اینطور نبود که از هر استان بتوان با هواپیما به مکه رفت بلکه همه و یا اکثر پروازها از تهران بود و بیشتر حجاج در هتل از تمام استانها با هم بودند چون تعداد اعزام حجاح نسبت به حال بسیار کم بود _ آن پیرمرد می‌گفت در هتل با یک حاجی از استان خوزستان آشنا شدم و چون عربی بلد بود با او برای خرید به بازار می‌رفتم یک روز که برای خرید که به بازار رفته بودیم داخل یک مغازه در هنگام خرید، من شروع کردم به صحبت ازاینکه حیف نیست که خانه خدا در این بیابان برهوت و آب و هوای خشک وجود دارد؟!

آن موقع عربستان به برکت نفت این همه ساخت و ساز و پیشرفت نکرده بود
پیرمرد می‌گفت: وقتی صحبت مرا آن دوست خوزستانی برای آن مغازه دار عرب ترجمه کرد؛ مغازه دار به دوستم گفت از من بپرسد او مگر چه جایی زندگی می‌کند؟!

می‌گفت: من شروع کردم از مناطق دلربا کوه‌ها و جنگل‌های اشکورات رحیم آباد و ساحل رودسر صحبت کردن و گفتم ما در جایی زندگی می‌کنیم که یک طرف ما جنگل سرسبز و کوههای سربه فلک کشیده و آبشارهای فراوان و میوه‌های جنگلی و در طرف دیگر ما دریای نیلگون با ساحل بکر و زیبا وجوددارد.

می‌گفت: دوستم که حرفهای مرا برای آن مغازه دار عرب ترجمه می‌کرد ناگهان دیدم آن عرب عصبانی شده و مرا به بیرون از مغازه هل داد و داد می‌زد که این مرد کفر می‌گوید و حرفهای او کذب است چون آنچه که او می‌گوید همه وعده پیامبر عظیم الشان اسلام است که آن را در بهشت به مومنین وعده داده است.

آری دوستان! نقل این خاطره از آن پیرمرد همسفر مرا به فکر و تامل واداشت که رودسر واملش پاره‌ای ازبهشت است
کدام جای ازجعرافیای ایران عزیزچنین فرشی سرسبزودلربا وچشم نواز از طبیعت که بحق عنایت و توجه عرش را بهمراه دارد در خود جای داده است؟

حال سوال اینجاست ما که به تقدیر در این پاره‌ای از مواهب بهشتی بدنیا آمده‌ایم و عمر می‌گذرانیم برای پاسداشت این همه نعمت و عنایت خداوند چه کرده‌ایم؟

امروز مگر در جغرافیای زیست مردم یک جامعه و شهر، داشتن جنگل، کوه و دریا و رودخانه بعنوان مولفه‌های سرمایه ملی و شهرستانی تعریف نمی‌شود؟

مردم بسیار صادقانه از مسئولین می‌پرسند که با این سرمایه‌های عظیمی که در شهرستان هست که می‌تواند به وسعت یک سرمایه ملی توسیع داشته باشد و هر یک بعنوان عرصه‌ای کم نظیر برای ایجاد بسیاری از فرصتهای طلایی و پتانسیل کارآمد جهت اشتغال و رفع بیکاری و فقر و تهیدستی بکار گرفته شود _ چه کرده‌اند؟

بخدا این شعار نیست که عرض می‌کنم
آشنایی از کشور هلند آمده بود و می‌گفت هنوز کشور هلند مشکل آب گرفتگی بخاطر پایین‌تر از سطح دریا واقع شدن را دارد و بهمین جهت با خاک ریزی آب دریا را خشک می‌کنند و با این مشقتی که دارند بزرگترین تولید لبنیات و گل و گیاه دنیا را دارند!
آن‌ها هیچ از این مواهب خدادادی و طبیعی را ندارند یا بسیار کم دارند ولی همه چیز دارند مهمتر از همه اشتغال و رفاه مردم را دارند اما ما همه چیز را از مواهب و عنایات الهی داریم اما مشکلات فراوان داریم

بیکاری جوانان و فقر و سختی و معیشت
چرا؟
اگر واقعا اعتقاد داشته باشیم چنین طبیعتی چشم نواز و دل انگیر که می‌تواند شاهکار صانع بر کره خاکی باشد و از طرفی هم بعنوان هدیه خداوندی برای مردم این دیار
اگر چنین مورد بی‌توجهی و حیف و میل و خسارت قرار گیرد در واقع کفران نعمت نیست؟

ای کاش از سرمه این طبیعت و جعرافیا که ثروت عظیمی برای برون رفت از مشکلات اقتصادی و اجتماعی بهمراه دارد مسئولین امر دیده را بیناتر می‌کردند و با یک عزم بلند شهرستانی به پشتوانه خردجمعی و با برخورداری از نظر و نگاه کارشناسان با درایت و با هم اندیشی همه افراد صاحب نظر بدور از خط کشی‌های سیاسی و طبقاتی تعریفی از یک برنامه جامع و علمی و عملیاتی ارائه می‌کردند تا قصه دلربای شهرستان رودسر و املش که بعنوان یک حوزه تعریف می‌شود به غصه غم‌انگیزی درنیاید

آن روز که در جغرافیای چشم نواز دیلمان به هرمنظوری کارخانه سیمان می‌ساختند و بدون نگاه کارشناسی ظلم آشکار بر آن منطقه روا داشتند چه کسی توانست جلوی این فاجعه را بگیرد؟!

اگر اندکی تعصب و تامل در مسئولین آن شهرستان بود می‌بایست بجای کارخانه سیمان که در آینده بخشی از طبیعت آن منطقه را نابود خواهد کرد به فکر حمایت از کاشت گیاهان دارویی به تبع آن ا

حداث کارخانه‌های صنایع تبدیلی را ایجاد می‌کردند شاید بخش اعظم بیکاری در منطقه از بین می‌رفت نه تنها با ایجاد کارخانه سیمان طبیعت را نابود کردند بلکه بزرگترین فرصت شغلی و پتانسیل اشتغال در بخش گردشگری و کاشت گیاهان دارویی را نحیف و لاغر کردند.
چه تضمینی وجود دارد که فردا چنین سرگدشت تلخی برای حوزه شهرستان رودسر و املش اتفاق بیفتد؟

بقول حضرت لسان الغیب خواجه حافظ شیرازی:
اگر میخانه ساقی صاحب نظری داشت _ میخواری و مستی ره و رسم دگری داشت، یکی از آفت‌های دیگر در حوزه رودسر و املش به چشم می‌آید مدیریت‌های مجمع الجزایری است

پراکندگی در موضوعات و طرح‌ها از رشته کوه البرز تا ساحل رودسر
اگر مسئولین با برنامه ریزی کلان و عملیاتی با یک طرح و هم با یک نگاه به کوه و هم به دریا داشته باشند و این دو نعمت خداوندی را در کنار هم ببینند می‌توان هارمونی ایجاد کرد و این حوزه را از آشفتگی نجات داد

اکنون در شرایطی هستیم که می‌بایستی تمامی شهرهای موجود در حوزه نباید دغدغه جدایی از هم را بطور مستقل داشته باشند چرا که فرصت‌ها و پتانسیل موجود در هر شهر تکمیل کننده فرصت‌های کلان حوزه است و بهمین منظور با پشتوانه بهتری می‌تواند افق بلندتری برای برنامه ریزی داشت و سرگذشت این شهرهای همجوار هم در حوزه رودسر و املش سرنوشت لاله و لادن را دارند که جراحی یکی مرگ هر دو را در پی خواهد داشت.

دلسوزانه و متواضعانه به پیشگاه مردم عزیز شهرستانهای رودسر و املش سخن می‌گویم، سخنی از درد… از ژرفای وجودم…

اگر تا دیروز مسئولین به تدبر برای رفاه اجتماعی و ایجاد اشتغال با رویکردی به صنعت توریسم _ کاشت و ترویج گیاهان دارویی که در بالادست مناطق مستعدترین مکان برای چنین سرمایه‌گذاری است و همچنین در بخش کشاورزی کاری شایسته و در خور توجه انجام نداده‌اند امروز مجبورند به تقدیر کاری اساسی انجام دهند.

بحران آب زنگ بیدارباش برای منطقه باید باشد چرا که همگان میدانیم که چندین استان از کمبود آب رنج می‌برند و فردا اجبار خواهند شد به مناطقی دیگر مهاجرت کنند اولین نگاهشان معطوف به گیلان علی الخصوص شرق گیلان است گرچه هم اکنون بصورت چراغ خاموش سودجویان منفعت طلب رد پایشان پیداست.

اگر یک برنامه مدون و کارشناسی شده و عزمی همگانی وجود نداشته باشد چه بسا مناطق دلربا و زیبا و خوش آب و هوای بالا دست ما همچون کلاردشت مازندران جولانگاه زمین خواران و سودجویان شده و هیچ التفاتی به محیط زیست و سرمایه ملی در حوزه رودسر و املش نکنند.

انتهای پیام/