مخالفت آشکار انگلیسی‌ها با حکومت سلطنتی

فارس‌پلاس؛ اکبر معصومی در یادداشتی نوشت: پس از مرگ ملکه الیزابت دوم کرسی پادشاهی انگلیس به چارلز سوم رسید و روز شنبه مراسم تاجگذاری در کلیسای وست مینستر لندن برگزار شد تا وی به طور رسمی پادشاهی انگلستان را برعهده بگیرد. واکنش افکار عمومی انگلیس نسبت به این موضوع نشان می دهد مردم مخالف مراسم تاجگذاری هستند و اعلام رسمی پادشاهی چارلز سوم به یکی از جنجالی‌ترین رویدادهای این روزهای این کشور تبدیل شده است.

برگزاری مراسم تاجگذاری چارلز سوم به عنوان پادشاهی انگلستان از دو منظر برای این کشور هزینه بر است: نخست، در شرایطی که غرب و به ویژه انگلیس از دموکراسی دم می‌زنند و بسیاری از کشورها را بر مبنای مؤلفه دموکراسی مورد انتقاد قرار می‌دهند، آیا وجود پادشاهی در این کشور که به صورت موروثی انتخاب می‌شود، در تضاد با دموکراسی نیست؟ آیا دوگانگی در ساختار سیاسی این کشور به معنای ضربه زدن به جایگاه و وجهه لندن نزد جامعه بین‌المللی به شمار نمی‌رود؟

واکاوی دقیق ساختار و فرآیند سیاسی این کشور نشان می‌دهد انگلیس با رویکرد دوگانه‌ای مواجه است که در عمل بسیار متفاوت از اظهار نظرهاست. وجود پادشاهی در ساختار سیاسی این کشور که به معنای حکومت موروثی است، افکار عمومی این کشور را نسبت به دولت دلسرد کرده و در شرایط کنونی جامعه بین‌المللی شاهد تقابل سلطنت با جمهوریت در انگلیس است.

تقابل سلطنت با جمهوریت در انگلیس باعث تظاهرات گسترده در این کشور شد و مردم با شعار «چارلز پادشاه من نیست» به استقبال مراسم تاجگذاری رفتند. در این راستا مؤسسه نظرسنجی YouGov طبق یافته‌های جدیدترین نظرسنجی خود اعلام کرد، ۷۴ درصد از انگلیسی‌ها علاقه بسیار کمی به برگزاری مراسم تاجگذاری پادشاه کشورشان دارند یا حتی اعلام کرده‌اند به هیچ عنوان مایل به تماشای مراسم مذکور نیستند.

نکته قابل تأمل در این معادله این است میزان نارضایتی و تنفر اقشار نوجوان و جوان انگلیس نسبت به دستگاه سلطنت کشورشان به شدت رو به افزایش است و طبق یافته‌های نظرسنجی‌های مختلف، چیزی بیش از ۷۵ درصد از افرادی که در فاصله سنی ۱۸ تا ۲۴ سال قرار دارند، به شدت با نظام سلطنتی این کشور مخالف هستند. وجود پادشاهی در ساختار سیاسی انگلستان در قرن بیست و یکم به جایگاه و وجهه سیاسی این کشور نزد افکار عمومی جامعه بین‌المللی ضربه خواهد زد و باید منتظر افول و نفوذ  سیاسی این کشور در بسیاری از حوزه‌ها بود.

دوم، طبق آخرین گزارش‌ها، هزینه برگزاری مراسم تاجگذاری چارلز سوم مبلغی حدود ۵۷ تا ۱۱۳ میلیون یورو بوده است؛ پولی که از جیب مالیات دهندگان انگلیسی پرداخت می‌شود. برگزاری مراسم تجملی آن هم در شرایطی که انگلیس با چالش‌های اقتصادی عدیده‌ای مواجه است، باعث ناراحتی و نگرانی مردم این کشور شد.

بحران اقتصادی در انگلیس و افزایش تقاضا برای خدمات درمانی به میزانی افزایش یافته است که مردم و افکار عمومی پذیرش مراسمات پادشاهی را با هزینه بسیار هنگفت ندارند. طبق آنچه رؤسای مراکز بهداشت می‌گویند،NHS  با بدترین بحران در تاریخ خود مواجه است. نیروهای بیمارستانی و خدمات آمبولانس در سراسر انگلیس وضعیت بحرانی اعلام کرده‌اند و زمان انتظار برای پذیرش در بخش‌های حوادث و اورژانس به سطوح بی‌سابقه‌ای رسیده است.  

طبق گزارش برخی نهادهای اجتماعی، خدمات با بودجه دولتی در انگلیس در حال سقوط است؛ افرادی که دچار حمله قلبی یا سکته مغزی می‌شوند به طور میانگین بیش از ۱.۵ ساعت باید منتظر آمبولانس بمانند. بیمارستان‌ها آن‌قدر پر هستند که نمی‌توانند همه بیماران را ویزیت کنند. رکورد ۷.۱ میلیون نفر در انگلستان (بیش از یک نفر از هر ۱۰ نفر) در لیست انتظار برای درمان غیر اورژانسی بیمارستان پدیده قابل توجهی است. محدودیت در هزینه‌های مراقبت اجتماعی باعث شده است افراد کمتری به صورت عمومی این خدمات را دریافت کنند و بهبودهای بلندمدت در سلامت جمعیت یا متوقف شده است یا با محدودیت ادامه دارد.

همین موضوع در زمینه کیفیت و کمیت زندگی نیز صادق است.کیفیت زندگی مرتبط با سلامت در انگلستان با روند نزولی جزئی میان سال‌های ۲۰۱۲ و ۲۰۱۷ و هم زمان با افزایش نابرابری‌ها، به ویژه وخامت برای زنان جوان‌تر و کسانی که در مناطق محروم زندگی می‌کنند، ادامه دار بود. ریاضت اقتصادی برای مدیریت مالی عمومی که پس از بحران مالی جهانی در سال ۲۰۰۸ اعمال شد، به ویژه برای خدمات عمومی در انگلستان زیان بار بود.

نتیجه‌گیری

تقابل جمهوریت با سلطنت در انگلیس در قالب اعتراضات عمومی در آن کشور خود را نشان داد و تأکیدی است بر اینکه اعتقاد مردم انگلیس نسبت به سلطنت و پادشاهی در این کشور سست و تضعیف شده است. علاوه بر این، حاکمیت در این کشور بر اساس معیارهای اقلیت خاص رفتار می کنند و مردم عادی در اتخاذ سیاست‌ها هیچ جایگاهی ندارند.

برگزاری مراسم تاجگذاری هزینه آنچنانی، در شرایطی که مردم این کشور با مشکلات شدید اقتصادی مواجهه‌اند، به معنای فاصله افتادن میان مردم، حاکمیت و پادشاهی در این کشور است. 

پایان پیام/ت