روایت زندگی نخستین معلم شهید گیلانی
به گزارش گیل سو ۲۴ از رشت، محمد جمشیدی چناری/ شهید ابراهیم جعفری بوئینی در تاریخ ششم فروردینماه سال ۱۳۲۶ در خانوادهای فقیر، مؤمن و مذهبی در روستای بوئین شهرستان فومن دیده به جهان گشود.
آقا ابراهیم تحصیلات ابتدایی را در زادگاه خود، روستای بوئین شهرستان فومن سپری کرد و با توجه به علاقه فراوانی که به کسب علم و دانش داشت، سپس برای تحصیل در مقطع راهنمایی وارد یکی از دبیرستانهای شهرستان فومن شد.
او مدرک دیپلم خود را در رشته علوم طبیعی در شهرستان فومن اخذ کرده و سپس برای انجام خدمت سربازی اعزام شد و دو سال خدمت آموزش سربازی خود را دریکی از روستاهای دورافتاده آذربایجان شرقی سپری کرد.
وی پسازآن چند سالی در روستاهای تبریز به تدریس مقطع ابتدایی مشغول شده و در آن سالها که دردها و رنجهای مردم ستم دیده روزبهروز براثر فقر و خفقان رژیم پهلوی افزایش پیدا میکرد، او تصمیم به انجام فعالیتهای سیاسی به دلیل مشاهده این ناعدالتیها گرفت.
ابراهیم قصه ما با کمک دانش آموزان و دوستان انقلابیاش به توزیع کتابهای مذهبی و سیاسی پرداخته و در همین ایام نیز به تحصیلات خود ادامه داد و توانست با موفقیت لیسانس بازرگانی را در شهر رشت اخذ کند.
در آن سالهای خفقان که ساواک و مأموران رژیم پهلوی، انقلابیون و روحانیت متعهد را که همیشه در طول تاریخ رسواگر رژیم مستکبر و خیانتکار بودند در گوشه و کنار مملکت دستگیر و وارد شکنجهگاهها میکرد، آقا ابراهیم در بیداری و افشای جنایات پهلوی شب و روز فعالیت میکرد.
او در سال ۱۳۵۲ توسط مأموران ساواک تحت تعقیب قرار گرفت و شبانه به زادگاهش رفت و پسازآنکه زمزمههای انقلاب اسلامی را شنید، با شور و شوقی وصفناپذیر به آگاه کردن مردم از ظلم و ستم شاه مخلوع پرداخت و نقش مؤثری در پیشبرد اهداف انقلاب در منطقه داشت.
وی را تا قبل از پیروزی انقلاب اسلامی ایران بهعنوان یک فرد سیاسی و مذهبی میشناختند و او آنگاهکه دید مردم ستم دیده ایران همگی علیه رژیم دیکتاتور پهلوی قد علم کردهاند به آرزوی خود رسید و فرصت را غنیمت شمرده و در راهپیماییها و تشکیل سخنرانیها نقش بسیار عمدهای را ایفا میکرد.
اما این پایان کار نبود و ابراهیم تصمیم گرفت که در محیط خفقان رشت و دیگر شهرهای استان نظیر بندرانزلی، صومعهسرا و فومن برنامههای روشنگری علیه رژیم شاهنشاهی را برپا و با سخنرانی مردم را نسبت به انقلاب اسلامی آگاهتر کند.
ابراهیم در اوجگیری انقلاب، عشق فراوانی به حضرت امام خمینی (ره) پیدا کرده بود، بهطوریکه تمام تلاشش را صرف انقلاب و سخنان حکیمانه حضرت امام (ره) میکرد و برای رسیدن به هدف خود از انجام هیچ تلاشی دریغ نمیکرد.
وی در تاریخ هفتم دی ماه ۱۳۵۷ به همراه عدهای از پزشکان، معلمان و سایر قشرهای مردمی پس از شرکت در راهپیمایی توسط مأموران رژیم پهلوی شناسایی و دستگیر میشود و مأموران با خواباندن وی بر آسفالت خیابان لاکانی رشت با زدن ضربات باطوم برقی او را بیهوش میکنند.
شهید ابراهیم جعفری پس از ساعاتی به کمک دوستانش به بیمارستان دکتر حشمت برده میشود و مورد عمل جراحی مغز قرار میگیرد اما به علت خونریزی مغزی بهبودی برایش حاصل نمیشود و او در تاریخ هفتم دی ماه ۱۳۵۷ با عشق به حضرت دوست آسمانی شده و نامش بهعنوان نخستین معلم شهید در تاریخ انقلاب اسلامی گیلان ثبت میشود.
شهید والامقام و گرانقدر، ابراهیم جعفری بوئینی متأهل و دارای پنج فرزند بوده که بعد از شهادت پدر شجاع و قهرمانشان هرکدام ادامهدهنده آرمانهای بلند آن پدر خود هستند.
در روز تشیع پیکر پاک و مطهر این شهید سرافراز انقلاب اسلامی تظاهراتی از خیابان امام خمینی و میدان فرهنگ و چهارراه میکائیل صورت میگیرد که تظاهرکنندگان با سردادن شعار اللهاکبر، شهید شد جعفری، محصل به پا خیز معلمت شهید شد، دو تن دیگر از تظاهرکنندگان شهید و چند نفر نیز مجروح میشوند که در آن روز پیکر اولین معلم شهید استان گیلان با آمبولانس و تلاشهای مستمر پدرش در زادگاهش به خاک سپرده میشود.
انتهای پیام/