محققان برای درمان نابینایی بخشی از مغز انسان را به موش پیوند زدند
محققان موفق شده‌اند برای درمان نابینایی بخشی از مغز انسان را به مغز موش پیوند بزنند.
این گروه محققان دانشگاه پنسیلوانیا اعلام کرد این پیوند اندامکی که در اساس وصل کردن بافت پرورش یافته مصنوعی مغز انسان به مغز آسیب‌دیده است، راه را برای معکوس‌سازی روند نابینایی در انسان و درمان آسیب‌های حاد مغزی باز می‌کند.
به گزارش ایتنا و به نقل از ایدیپندنت، آیزاک چن، استادیار عصب‌شناسی دانشگاه پنسیلوانیا، گفت: «فقط بر پیوند زدن یاخته‌های منفرد تمرکز نکردیم، بلکه در واقع بافت را پیوند زدیم.»
«اندامک‌های مغزی ساخت مشخصی دارند. این اندامک‌ها ساختاری شبیه مغز دارند. توانستیم در این ساختار یکایک یاخته‌های عصبی را بررسی کنیم تا به شناخت ژرف‌تری از تمامیت اندامک‌های پیوندی دست یابیم.»
این محققان برای آنکه امتحان کنند این اندامک چگونه با مغز موش یکپارچه شده است، ویروس‌های فلورسنت‌دار به چشم موش تزریق کردند تا ببینند کدام مسیر سیناپسی را می‌پیماید. این مواد فلورسنت مسیر کامل را از شبکیه تا اندامک پیوندی جدید پیمود که نشانگر تحقق یکپارچگی کاربردی کامل بود.
محققان سپس با آزمایش کردن بینایی موش با استفاده از نورهای چشمک‌زن و عکس متوجه شدند حدود یک‌چهارم عصب‌های پیوندی انسان به این شبیه‌سازی واکنش نشان دادند.
استادیار چن گفت: «مشاهده کردیم تعداد زیادی از عصب‌های درون این اندامک به جهت خاصی از نور واکنش نشان می‌دهند و این گواه آن بود که این عصب‌های اندامکی می‌توانستند نه‌تنها با دستگاه بینایی یکپارچه شوند، بلکه واجد کارکردهای بسیار خاصی از قشر بینایی در مغز نیز بشوند.»
«انتظار نداشتیم به این زودی این حد از یکپارچگی عملکرد را ببینیم.»
این پژوهش در مقاله‌ای با عنوان «ادغام ساختاری و کارکردی اندامک‌های پیش‌مغز انسان با دستگاه بینایی آسیب‌دیده موش‌های بالغ» در نشریه علمی یاخته (Cell) منتشر شده است.
در این مقاله آمده است: «درست معلوم نشد آیا این بخش‌های مستقل می‌توانند با شبکه‌های مغز میزبان درون مغز آسیب‌دیده این پستانداران بالغ یکپارچه شوند یا نه.»
«در اینجا شواهدی ساختای و کارکردی به دست می‌دهیم از اینکه پس از پیوند اندامک‌های مغز انسان به حفره‌های بزرگ آسیب‌دیده در قشر بینایی در پیش‌مغز، این اندامک‌ها به‌خوبی با دستگاه بینایی موش بالغ یکپارچه می‌شوند.»
این پژوهشگران حالا قصد دارند بررسی کنند که چگونه می‌توان از اندامک‌ها در سایر بخش‌های پیش‌مغز استفاده کنند تا معلوم شود آیا می‌توان از این فرایند در ترمیم سایر انواع آسیب مغزی بهره برد یا نه.
