علت کاشت درختان غیربومی در ایران چه بود؟/ سوزنی برگ ها چرا جای درختان بومی را گرفتند

گروه جامعه خبرگزاری فارس، تقویم شمسی که به نیمه اسفندماه می‌رسد، با کاشت یک نهال طبق سنت هر ساله از سوی مقام معظم رهبری به مناسبت شرو ع هفته منابع طبیعی، درختکاری رونق می‌گیرد.

به تدریج طی سال‌های اخیر علاوه بر سران نظام، شهرداری‌ها و دیگر دستگاه‌ها و گروه های مردمی هم همزمان با این هفته به کاشت نهال به وسعت زیادی اقدام می‌کنند، اما این نوع درختکاری گسترده با انتقاداتی همراه است. برای مثال برخی رها شدن درختان پس از کاشت و عده ای استفاده از گونه‌های غیربومی را آفت این روزهای درختکاری در کشور می دانند، به همین دلیل به سراغ یکی از کارشناسان این حوزه رفتیم تا به تشریح بایدها ونبایدهای درختکاری بپردازد.

رحیم ملک‌نیا عضو هیات علمی گروه آموزشی مهندسی منابع طبیعی و جنگلداری دانشگاه لرستان است و  در گفت‌وگو با خبرنگار فارس، در خصوص انتخاب گونه مناسب برای درختکاری در کشور این طور توضیح داد: که باید گونه‌های بومی و مطابق شرایط اقلیمی هر منطقه  برای کاشت در اولویت قرار گیرد.

این استاد دانشگاه با اشاره به اینکه کاشت درختان غیربومی باید با ملاحظات خاص و در محیط‌های محدود مثل پارک‌ها، بوستان‌ها و فضای مدارس که فاکتورهایی مثل زیبایی، آرایش‌پذیری و اکسیژن دهی درخت مورد توجه است، انجام گیرد، اظهار داشت: 

دانشیار دانشگاه لرستان با تاکید بر اینکه در محیط‌های طبیعی برای احیای جنگل‌های طبیعی به طور قطع باید درختان بومی را‌‌‌‌‌‌‌‌ مدنظر قرار دهیم. ابراز داشت: در سالهای گذشته  عمده گونه‌های درختی که وارد کشور شده‌اند، گونه‌ سوزنی برگ‌ها بودند که در سطح وسیع طی سال‌های گذشته کاشته و رشد یافته‌اند در حالیکه این نوع  برای درختان برای این اقلیم کشوری مثل ایران  توصیه نمی‌شود؛ چراکه اثرات منفی آن نسبت به اثرات مثبتی که دارند بیشتر است، چون این گونه‌ها باعث اسیدی شدن خاک شده و پتانسیل زیادی برای آتش‌سوزی دارند.

ملک‌نیا با ابراز تاسف از اینکه طی سال‌های اخیر در برای احیای عرصه‌‌های طبیعی نیز درختان مهاجم و  سوزنی برگ کاشته شده است، عنوان کرد: دلیل اصلی گرایش به کاشت این درختان این بوده که نسبت به گونه‌های بومی رشد سریع تری دارند و مدیران برای مثبت نشان دادن عملکردشان رغبت بیشتری به کاشت این نوع درختان نسبت به گونه‌های بومی که در زمان طولانی‌تری رشد و نمو می‌کنند داشته اند.

وی با بیان اینکه گاهی بر کاشت درختان مثمر برای حذف درختان غیربومی تاکید می‌شود، اظهار داشت: اما کاشت این نوع درخت نیز در اکوسیستم‌های جنگلی برای احیای محیط‌های طبیعی توصیه نمی‌شود، چون به مرور زمان منجر به تغییر کاربری این عرصه ها به کاربری باغی می شود.

ملک نیا کاشت درختان مثمر را بیشتر برای محیط‌های شهری و اقماری مناسب دانسته و عنوان کرد که البته کاشت درختان مثمر در فضای مناطق محروم می‌تواند منبع تغذیه‌ای برای مردم آن منطقه باشد که پیش از این به شکل طرح‌های طوبی سابقه داشته است.

این دانشیار دانشگاه درباره انتقادهایی که به سازمان جنگل‌ها در مورد محدود شدن درختکاری در نیمه دوم اسفندماه می‌شود، توضیح داد: درواقع این هفته بیشتر یک هفته نمادین و به منظور ترویج و آموزش درختکاری باید مدنظر قرار بگیرد، اما عملا تمرکز درختکاری در کشور محدود به این هفته شده است.

انتهای پیام/‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌