تهدید به قطع کردن درخت
گروه واژهگزینی فرهنگستان زبان و ادب فارسی در توضیحی درباره پیشینه روز درختکاری به ماجرای تهدید به قطع کردن درخت میپردازد.
به گزارش ایسنا، صفحه این گروه همزمان با پانزدهم اسفندماه، روز درختکاری دراینخصوص آورده است: «یکی از نقاط مشترک در آیینهای فولکلوریک «تهدید و تضمین» است؛ یعنی، با بروز مشکلی، شخص (یا حیوان، درخت، شیء) بهطور نمایشی تهدید میشود و کتک میخورد، و فردی ضمانت میکند که مشکل برطرف شود. این آیین با هدف بارانخواهی، آفتابخواهی، بختگشایی، بارور شدن درخت، باروری حیوانات، به هدف زدن تفنگ، و مانند اینهاست. مثلا درختی را که بار نمیداده، تهدید به قطع کردن میکردند و معتقد بودند از ترسش سال بعد بار میدهد. تهدید و ترساندن درختان میوه نشان میدهد که در اعصار گذشته درخت را صاحب خرد میپنداشتهاند.
صادق هدایت مینویسد: درخت که بار ندهد، دو نفر با بیل و تبر و تیشه میروند پای آن. یکی تشر میزند و میگوید: این درخت را باید کَند؛ میوه نمیدهد، و پای درخت را بیل میزند. دیگری ضامن میشود که: این دفعه را ببخش؛ اگر سال دیگر میوه نداد، ببُر. درخت میترسد و سال دیگر بار میدهد.
جلال آل احمد این کار را از نوعی معالجه روحی درخت عنوان کردهاست.
برگرفته از: مریم حقی، مقاله «تهدید و ضمانت نمایشی در آیینهای فولکلوریک»، در مجله فرهنگ و ادبیات عامه، سال ششم، آذر و دی ۱۳۹۷، شماره ۲۳، ص ۶۱ و ۷۲ – ۷۳.»
انتهای پیام