استفاده از “کودک رباتیک” در مطالعات روانشناسی
دانشمندان اقدام به ساخت یک سر رباتیک به شکل یک کودک کرده‌اند که از ابراز احساسات و حالات چهره آن می‌تواند در مطالعات روان استفاده شود.
به گزارش ایسنا و به نقل از نیو اطلس، هنگام انجام مطالعات در مورد نحوه واکنش افراد به ابراز احساسات مختلف، چهره‌های واقعی انسان ممکن است هر بار آن احساسات را دقیقاً به یک شکل ابراز نکنند و عکس‌ها یا ویدیوها هم خیلی تاثیرگذار نیستند. به همین دلیل است که دانشمندان یک سر رباتیک برای انجام این کار ساخته‌اند.
این سر رباتیک موسوم به “کودک اندرویدی” که “نیکولا” نام گرفته است، توسط یک گروه رباتیک ژاپنی ساخته شده است. این سر رباتیک می‌تواند شش احساس شادی، غم، ترس، خشم، تعجب و نفرت را نشان دهد.
“نیکولا” همراه با پوست سیلیکونی منعطف و شبه‌واقعی خود، ۲۹ محرک پنوماتیکی را در خود جای داده است که حرکات ماهیچه‌های مصنوعی درون صورت وی را کنترل می‌کنند. همچنین از شش محرک اضافی برای حرکت سر و کره چشم وی استفاده شده است.
مکان‌های محرک‌ها با استفاده از “سیستم کدگذاری کنش صورت”(FACS) تعیین شده است که مشخص می‌کند کدام “واحدهای بیولوژیکی کنش صورت” یه همان عضلات و گروه‌های عضلانی‌در بیان احساسات خاص استفاده شوند.
نکته مهم این است که چون این محرک‌ها با هوا کار می‌کنند، بسیار نرم و بی‌صدا کار می‌کنند. این باعث می‌شود که “نیکولا” بیشتر شبیه به یک کودک واقعی به نظر برسد و کمتر شبیه به یک ربات باشد.
داوطلبان در آزمایش‌ها توانستند به دقت تشخیص دهند که “نیکولا” چه احساساتی را از خود بروز می‌دهد، اگرچه تشخیص برخی از آنها آسان‌تر از برخی دیگر بود. برای مثال، از آنجایی که پوست این ربات به آسانی پوست واقعی انسان چین نمی‌خورد، تشخیص ابراز انزجار و نفرت که در بیان آن پوست اطراف بینی چین و چروک می‌خورد، دشوارتر بود. دانشمندان با توسعه بیشتر این ربات در حال رفع چنین کاستی‌هایی هستند.
دکتر “واتارو ساتو” دانشمند ارشد این پروژه می‌گوید: در کوتاه‌مدت، سرهای رباتیک مانند “نیکولا” می‌توانند ابزار تحقیقاتی مهمی برای روانشناسی اجتماعی یا حتی علوم اعصاب اجتماعی باشند، چرا که آنها در مقایسه با انسان‌ها، در کنترل رفتارهای خود بهتر عمل می‌کنند و می‌توانند تحقیقات تجربی دقیق را از تعاملات اجتماعی انسان تسهیل کنند.
همچنین این فناوری ممکن است در ربات‌های مراقبت کننده از انسان با بدنی کامل گنجانده شود تا انسان‌ها بتوانند به لطف چهره‌های بیانگر احساسات‌شان با آنها ارتباط برقرار کنند.
این تحقیق در مجله Frontiers in Psychology منتشر شده است.
انتهای پیام
