امید به درمان سرطان و صرع با یک حسگر مغزی جدید
یک حسگر مغزی جدید، مغز انسان را با دقتی بیسابقه ترسیم میکند و امید است که بتواند نقش بسزایی در درمان بیماریهایی نظیر سرطان و صرع ایفا کند.
به گزارش ایسنا و به نقل از آیای، بر اساس بیانیه مطبوعاتی دانشگاه “کالیفرنیا سن دیگو”، گروهی از مهندسان و جراحان مغز و اعصاب، یک حسگر مغزی پیشرفته ساختهاند که میتواند درمان سرطان و صرع را تا حد زیادی بهبود بخشد.
این حسگر جدید میتواند سیگنالهای الکتریکی را از سطح مغز با وضوحی بیسابقه که تاکنون میسر نبوده است، ثبت و ضبط کند.
این پیشرفت، فرصتهای جدیدی را به روی رابطهای مغز و رایانه باز میکند، مانند حسگرهای قابل کاشتی که توسط شرکتهایی نظیر “نورالینک” متعلق به “ایلان ماسک” در حال توسعه است. این حسگر نه تنها به بهبود تشخیص بیماریهای کشنده کمک میکند، بلکه این پتانسیل را نیز دارد که درک ما از مغز انسان را متحول کند.
این دستگاه جدید نوعی حسگر الکتروکورتیکوگرافی(ECoG) است. این حسگرها معمولاً طی جراحیهای باز مغز برای اندازهگیری سیگنالهای الکتریکی مغز انسان به منظور تعیین دقیق بافتهای فعال مورد استفاده قرار میگیرند و به جراحان کمک میکنند تا تومورهای مغزی را برای حذف بهتر، مکانیابی کنند.
فناوری موجود در این دستگاه جدید که در مقالهای در مجله Science Translational Medicine توضیح داده شده است، برای بهبود دقت حسگرهای ECoG طراحی شده است.
در حالی که امروزه اکثر دستگاههای ECoG بین ۱۶ تا ۶۴ حسگر دارند، دستگاه جدید تیم دانشگاه “کالیفرنیا سندیگو” از ۲۰۴۸ سنسور استفاده میکند. دلیل این امر این است که این تیم توانسته شبکههای حسگر را با تراکم بسیار بیشتر تولید کند و در عین حال از تداخلات و اختلالات مشکلساز اجتناب کند.
این تیم برای رسیدن به این هدف به جای حسگرهای تخت پلاتینی که معمولاً استفاده میشوند، از میلههای پلاتینی استفاده کردند. این کار، امکان پیکربندی ۱۰۰ حسگر در هر واحد را فراهم میکند که وضوح فضایی صد برابر بیشتر از میانگین قبلی را میسر میکند. این شبکههای حسگر با قرار دادن میلهها بر روی یک ماده زیستسازگار به نام “پاریلن” ساخته شدهاند که تقریباً یک دهم ضخامت موی انسان هستند و ۱۰۰ برابر نازکتر از حسگرهای ECoG هستند که امروزه استفاده میشود.
دانشمندان در آزمایشات این دستگاه، مناطق کلیدی مغز را در چهار داوطلب در حین انجام وظایف حرکتی نقشهبرداری کردند. آنها همچنین برای اولین بار بدون استفاده از سوزن و تحریک الکتریکی، ستون غشایی(cortical column) مغز موش را نقشهبرداری کردند.
این تیم معتقد است که این دستگاه میتواند برای بهبود فناوریهای رابط مغز و رایانه فعلی مورد استفاده قرار گیرد. از طرفی، “نورالینک” به تازگی اعلام کرده است که میخواهد یک مدیر آزمایشات بالینی استخدام کند، به این معنی که به زودی یک گام مهم به سوی کاشت تراشههای رایانهای در مغز افراد برخواهد داشت.
“ایلان ماسک” در یک سخنرانی در سال ۲۰۱۹ اعلام کرد که رابطهای مغز و رایانه میتوانند به درمان بیماریهای مغزی کمک کنند و در نهایت به کاربران اجازه میدهند تا با استفاده از ذهن خود به وبگردی بپردازند و حتی میتوانند به ما کمک کنند تا با ادغام با هوش مصنوعی، تهدیدات آن را کاهش دهیم.
انتهای پیام