فرآیند استقرار سپر خورشیدی ۵ لایه “جیمز وب” آغاز شد

به گزارش ایسنا و به نقل از اسپیس، تیم عملیات و کنترل‌کننده‌های تلسکوپ فضایی “جیمز وب” ساعاتی پیش شروع به استقرار یک سپر پنج لایه به اندازه یک زمین تنیس کردند که برای خنک نگه داشتن این تلسکوپ ۱۰ میلیارد دلاری طراحی شده است.

این کار آخرین مرحله در باز کردن محافظ خورشیدی “جیمز وب” است و تکمیل آن باید تا سه روز طول بکشد. از آنجایی که “جیمز وب” تازه وارد فضا شده است، این عملیات دو روز به تعویق افتاد، زیرا مهندسان برای تعطیلات سال نو، روز شنبه اول ژانویه را به استراحت پرداختند و روز یکشنبه تنها روی چند مورد کوچک کار کردند.

مهندسان اکنون در حال آزمودن اولین لایه این محافظ خورشیدی هستند. پس از تکمیل این مرحله، تیم عملیات “جیمز وب” موفقیت استقرار آن را ارزیابی کرده و چهار لایه زیرین آن را در صورت لزوم تطبیق می‌دهد.

طبق برنامه زمان‌بندی، این مراحل تکمیلی استقرار در روز چهارشنبه ۵ ژانویه به پایان می‌رسد، اما این زمان ممکن است بسته به داده‌های مهندسی که “وب” در طول استقرار خود تولید می‌کند، متفاوت شود.

تلسکوپ “جیمز وب” در مشاهدات در طیف فرو سرخ حساس به گرما متخصص است که همین موضوع، وجود این محافظ خورشیدی را به یک جزء حیاتی در این تلسکوپ تبدیل می‌کند. این آفتابگیر بخشی از یک فرآیند استقرار یک ماهه است تا جانشین تلسکوپ فضایی “هابل” را برای جمع‌آوری داده‌ها از نقطه‌ای دور از زمین، نزدیک به ۱.۶ میلیون کیلومتر دورتر از سیاره ما آماده کند.

همینطور که “وب” در حال اجرای استقرار است، در عین حال در حال سفر به مقصد خود است که یک منطقه گرانشی پایدار به نام نقطه لاگرانژ خورشید-زمین ۲(L۲) است که به فضاپیما اجازه می‌دهد با حداقل مصرف سوخت اصطلاحا در آن نقطه “پارک” کند تا در سایه زمین و با کمترین میزان دریافت نور خوشید به فعالیت بپردازد. از آنجایی که بیشتر مراحل استقرار “وب” از روی زمین کنترل می‌شود، این امکان کنترل به مهندسان اجازه می‌دهد تا در روند استقرار، تعلیق ایجاد و هرگونه مشکل را در صورت بروز ارزیابی کنند.

برای مثال، قبل از استقرار اولین لایه محافظ خورشیدی، مهندسان یک روز اضافی را صرف مطالعه زیرسیستم قدرتی “وب” کردند تا مطمئن شوند که تلسکوپ برای این کار آماده است. آنها دو مشکل را پیدا کردند که در محدوده پارامترهای مهندسی تلسکوپ قرار داشت، اما آنها می‌خواستند بدون ریسک، دوباره آنها را بررسی کنند.

یک مشکل در مجموعه‌ای از شش موتور بود که در هنگام استقرار محافظ خورشیدی استفاده می‌شد. به دلیل تابش نور خورشید به موتورها، دمای آنها کمی بالاتر از حد انتظار بود، بنابراین مهندسان، مکان “وب” را تغییر دادند تا موتورها را بیشتر در سایه قرار دهند.

انتقال موتورها به سایه روز یکشنبه دوم ژانویه اجرا شد و دمای موتورها همانطور که انتظار می‌رفت، کاهش یافت.

“ایمی لو” از شرکت “نورثروپ گرومن” پیمانکار اصلی ساخت و توسعه “وب” در یک کنفرانس مطبوعاتی گفت: ما دوست داریم حاشیه عملیاتی زیادی برای موتورهای خود و در واقع، برای هر کاری که انجام می‌دهیم، داشته باشیم.

“لو” اضافه کرد که دمای برنامه‌ریزی شده در محدوده حداکثر دمای ۵۴ درجه سانتیگراد بود. مهندسان در ابتدا انتظار دمای ۴۷ درجه سانتیگراد را داشتند، اما موتورها تا حدود ۶۷ درجه سانتی‌گراد گرم شده بودند.

مشکل دوم مربوط به خروجی آرایه خورشیدی بود که به نوبه خود بر توان “وب” تأثیر می‌گذارد. “وب” از پنج پنل خورشیدی روی خود تغذیه می‌کند، اما یک چرخه از پیش تعیین شده “حداکثر وظیفه” در یک ماژول تنظیم کننده آرایه، ولتاژ موجود را محدود می‌کرد و به “وب” اجازه نمی‌داد منابع مورد نیاز برای فعالیت‌های خود را داشته باشد.

چرخه وظیفه “وب” نسبت زمان روشن بودن مدار در آرایه خورشیدی را در مقایسه با زمان خاموش بودن مدار تعریف می‌کند. “لو” گفت که تیم عملیات همیشه برنامه‌هایی برای تغییر چرخه پس از پرتاب “وب” داشته است، اما آنها این چرخه را زودتر از زمان برنامه‌ریزی شده برای “تنظیم مجدد آرایه” در طول استقرار بازتنظیم کردند.

اختلاف در “چرخه وظیفه” توسط دمای آرایه‌ها تعیین می‌شود. “لو” توضیح داد که اگر دماهای بالاتر از حد انتظار در آرایه‌ها وجود داشته باشد، این منجر به بازدهی پایین‌تر و محدودیت چرخه کاری می‌شود.

تیم عملیات تاکید کرد که مشکلات در حین استقرار، همگی در محدوده مورد انتظار بودند. “لو” گفت: مدل‌های ما در اکثر موارد با پرتاب‌های قبلی و آنچه در مدار دیده‌ایم، مطابقت دارند، اما هر از گاهی چیزی را می‌بینیم که کاملاً مطابقت ندارد. بنابراین شما می‌خواهید بفهمید که واقعا به چه چیزی نگاه می‌کنید تا مطمئن شوید که مشکلی وجود ندارد و این واقعاً همان چیزی است که ما زمان زیادی را برای آن سپری کرده‌ایم. این فقط به درک ویژگی‌های خاصی از فضاپیما برمی‌گردد که هرگز پیش‌بینی نکرده‌ایم و در آزمایش‌ها روی زمین هویدا نشده و تنها در شرایط فضا مشخص می‌شود.

انتهای پیام