راهبردی برای ابداع واکسن جدید کووید-۱۹ با اثر بلندمدت

به گزارش ایسنا و به نقل از اینوس‌ برین، پژوهشگران “دانشگاه کالیفرنیا، لس‌آنجلس”(UCLA)، نوعی نادر از سلول‌های تی را کشف کرده‌اند که می‌توانند پروتئین موجود در “کروناویروس سندرم حاد تنفسی ۲”(SARS-CoV-2) و سایر انواع کروناویروس را هدف قرار دهند.

یافته‌های این پژوهش نشان می‌دهند که شاید بتوان بخشی از این پروتئین موسوم به “پلیمراز ویروسی”(viral polymerase) را به واکسن‌های کووید-۱۹ اضافه کرد تا واکنش ایمنی طولانی‌تری را ایجاد کند و محافظت در برابر انواع جدید کروناویروس را افزایش دهد.

بیشتر واکسن‌های کووید-۱۹، بخشی از پروتئین خوشه‌ای موجود در سطح ویروس را به کار می‌گیرند تا سیستم ایمنی را برای تولید پادتن تحریک کنند. با وجود این، انواع جدیدتر کروناویروس مانند دلتا و اُمیکرون، حامل جهش‌هایی برای پروتئین خوشه‌ای هستند که به آنها کمک می‌کند تا برای سلول‌های ایمنی و پادتن‌های تحریک‌ شده توسط واکسن، کمتر قابل تشخیص باشند. پژوهشگران باور دارند که احتمالا برای ایجاد یک واکنش ایمنی قوی‌تر و گسترده‌تر، به نسل جدیدی از واکسن‌ها نیاز است که بتوانند انواع کنونی و انواعی را که ممکن است در آینده ایجاد شوند، شکست دهند.

یکی از راه‌های رسیدن به این هدف، افزودن قطعه‌ای از یک پروتئین ویروسی متفاوت به واکسن‌ها است؛ واکسن‌هایی که نسبت به جهش پروتئین خوشه‌ای آسیب‌پذیری کمتری دارند و سلول‌های T سیستم ایمنی را فعال می‌کنند. سلول های T، به گیرنده‌های مولکولی روی سطوح خود مجهز هستند که پروتئین متعلق به آنتی‌ژن را تشخیص می‌دهند. هنگامی که یک سلول T با آنتی‌ژنی رو به رو می‌شود که گیرنده‌اش می‌تواند آن را تشخیص دهد، تکثیر می‌شود و سلول‌های ایمنی اضافی را تولید می‌کند که برخی از آنها سلول‌های عفونی را فورا هدف قرار می‌دهند و از بین می‌برند و برخی دیگر برای دهه‌ها در بدن باقی می‌مانند تا در صورت بازگشت همان عفونت، با آن مقابله کنند.

پژوهشگران دانشگاه کالیفرنیا، لس‌آنجلس بر پروتئین پلیمراز ویروسی تمرکز کردند که نه تنها در کروناویروس سندرم حاد تنفسی ۲، بلکه در سایر انواع کروناویروس‌ از جمله انواعی که عامل ابتلا به “سارس”(SARS) و “مرس”(MERS) هستند، یافت می‌شود. پلیمرازهای ویروسی مانند موتورهایی هستند که کروناویروس‌ها از آنها برای تکثیر خود استفاده می‌کنند و امکان انتشار عفونت را فراهم می‌آورند. پلیمرازهای ویروسی برخلاف پروتئین خوشه‌ای، بعید است که حتی با تکامل ویروس‌ها، تغییر یا جهش پیدا کنند.

پژوهشگران برای تعیین اینکه آیا سیستم ایمنی مجهز به گیرنده‌های سلول T می‌تواند پلیمراز ویروسی را تشخیص دهد یا خیر، نمونه‌های‌ خون‌ اهداکنندگان سالم را که پیش از همه‌گیری کووید-۱۹ جمع‌آوری شده بودند، در معرض آنتی‌ژن پلیمراز ویروسی قرار دادند. آنها دریافتند که گیرنده‌های خاص سلول T در واقع، پلیمراز را تشخیص می‌دهند. سپس آنها از روشی موسوم به “CLINt-Seq” برای تعیین توالی ژنتیکی این گیرنده‌ها استفاده کردند. پژوهشگران، سلول‌های T را برای حمل کردن گیرنده‌ها مهندسی کردند تا به آنها کمک کند که توانایی گیرنده‌ها را در شناسایی و از بین بردن کروناویروس سندرم حاد تنفسی ۲ و سایر انواع کروناویروس‌ مورد بررسی قرار دهند.

بیش از پنج میلیون نفر در سراسر جهان، جان خود را بر اثر ابتلا به کووید-۱۹ از دست داده‌اند. واکسن‌های کنونی، محافظت قابل‌توجهی را در برابر بیماری‌های شدید ارائه می‌کنند اما با ظهور انواع جدید و احتمالا مسری‌تر، واکسن‌ها ممکن است نیازمند به‌روزرسانی باشند. یافته‌های جدید پژوهشگران دانشگاه کالیفرنیا، لس‌آنجلس، راهبردی را نشان می‌دهند که ممکن است به افزایش محافظت و ایمنی بلندمدت کمک کند. آنها در حال حاضر، در حال انجام دادن بررسی‌های بیشتری برای ارزیابی پلیمراز ویروسی به عنوان یک مولفه جدید و احتمالی واکسن هستند.

این پژوهش، در مجله “Cell Reports” به چاپ رسید.

انتهای پیام