ابداع روشی برای بازیابی بشر میلیاردها سال پس از انقراض

به گزارش اسکای‌نیوز، تیمی از مرکز تحقیقات الکترونیک نوری دانشگاه ساوت‌همپتون (Southampton’s Optoelectronics Research Centre, ORC)، با استفاده از لیزر داده‌ها را روی یک بلور پنج بُعدی حک کرده‌اند. به گفته آن‌ها، این بلور می‌تواند میلیاردها سال دوام بیاورد و برخلاف سایر بسترهای (format) ذخیره‌سازی، با گذشت زمان تخریب نمی‌شود.

دانشمندان همچنین یادآور شده‌اند که این بلور یکی از «مقاوم‌ترین مواد شیمیایی و حرارتی روی زمین» است و می‌تواند نیروهای عظیم، دماهای بسیار بالا و حتی «تابش‌های کیهانی» را نیز تاب بیاورد.

به گفته پژوهشگران، تمام دستورالعمل‌های دی‌ان‌ای موجود در یک سلول با استفاده از لیزر در این بلور حک شده است. آن‌ها می‌گویند که این روش رمزگذاری، برخلاف روش ثبت روی سطح یک تکه کاغذ یا نوار مغناطیسی دوبُعدی، از دو بُعد نوری و سه مختصات فضایی برای نوشتن در سراسر ماده استفاده می‌کند و از این رو «پنج بُعدی» نام گرفته است.

این گروه پژوهشی امیدوار است که در آینده بتوان از این روش برای ثبت ژنوم‌ گونه‌های گیاهی و جانوری در معرض انقراض نیز استفاده کرد.

با این حال، در حال حاضر یک مشکل وجود دارد و آن هم این است که، براساس دانش کنونی، نمی‌توان تنها با استفاده از اطلاعات ژنتیکی انسان‌، گیاه و حیوان مصنوعی ایجاد کرد.

اما طول عمر کریستال پنج بُعدی سبب می‌شود که این اطلاعات در مدتی بسیار طولانی در دسترس باشد و چه بسا در آینده‌ای بسیار دور بتوان با استفاده از این اطلاعات یک نمونه زنده در آزمایشگاه ایجاد کرد.

این گروه پژوهشی می‌گوید بلور حافظه پنج بُعدی، امکان ایجاد مخزن اطلاعات ژنتیکی را برای محققان فراهم می‌کند که با علم آینده، می‌توان با استفاده از آن، گیاهان و حیوانات پیچیده را بازسازی کرد.

این بلور یک کلید راهنمای بصری و دستورالعمل استفاده دارد که جزئیات مربوط به داده‌های ذخیره‌شده در داخل آن و چگونگی استفاده از آن را برای تمدن‌های هوشمند آینده نمایش می‌دهد.

به گفته دانشمندان، تمدن هوشمند آینده، خواه گونه زیستی باشد خواه ماشین، می‌تواند از این اطلاعات برای ساخت انسان استفاده کند.

این کلید شامل عناصر اصلی شیمیایی ازجمله هیدروژن، اکسیژن، کربن و نیتروژن، همچنین چهار باز مولکول دی‌ان‌ای (آدنین، سیتوزین، گوانین و تیمین) با ساختار مولکولی آن‌ها، قرارگیری آن‌ها در ساختار مارپیچ دوتایی دی‌ان‌ای، و نحوه قرارگیری ژن‌ها در یک کروموزوم است.

این بلور بی‌نظیر، که یک کپسول زمان برای میلیاردها سال آینده محسوب می‌شود، درون یک غار نمکی در هال‌اشتات اتریش ذخیره شده است. کریستال‌های حافظه پنج بُعدی می‌توانند تا ۳۶۰ ترابایت اطلاعات ذخیره کنند. این زیرساخت در سال ۲۰۱۴ رکورد جهانی گینس را برای بادوام ترین مواد ذخیره‌سازی داده دریافت کرد.