خشم خطر حمله قلبی را افزایش می‌دهد
برای پاسخ به این سوال، محققان باید تعدادی را عصبانی می‌کردند. آن‌ها ۲۸۰ جوان سالم را برگزیدند و آن‌ها را به طور تصادفی به چهار گروه تقسیم کردند: یک گروه کنترل که با صدای بلند اعداد را می‌شمردند و از لحاظ احساسی در حالت خنثی بودند و گروه‌های دیگر که وقایعی که آن‌ها را عصبی، غمگین و مضطرب می‌‌کرد، به خاطر می‌آوردند. محققان قبل از شروع این تحقیق و در فواصل ۱۰۰ دقیقه‌ای، از شرکت‌کنندگان آزمایش خون گرفتند و جریان و فشار خون آن‌ها را اندازه‌گیری کردند.
طبق نتایج این تحقیق، که روز چهارشنبه در مجله قلب آمریکا (Journal of the American Heart Association) منتشر شد، خشم واقعا می‌تواند بر قلب تاثیر بگذارد، زیرا نحوه عملکرد رگهای خونی را مختل میکند.
پژوهشگران متوجه شدند که توانایی رگهای خونی برای گشاد شدن در افراد گروه عصبانی، در مقایسه با گروه کنترل، به میزان قابل‌توجهی کاهش یافت. این قابلیت رگ‌ها در گروه‌های غمگین و مضطرب تغییری نکرد.
گشاد شدن رگ‌ها از طریق سلول‌های اندوتلیال که داخل رگهای خونی را پوشانده‌اند، تنظیم می‌شود. رگ‌ها با منبسط و منقبض شدن، جریان خون را به قسمت‌های بدن که به آن نیاز دارند، افزایش یا کاهش می‌دهند. طبق این تحقیق، تنها مشکل گشاد شدن رگهای خونی بود.
اختلال در نحوه گشاد شدن رگهای خونی از علائم اولیه آترواسکلروز به شمار می‌رود که در واقع تجمع چربی و کلسترول (پلاک) روی دیواره سرخرگ‌ها است که شریان‌ها را سفت میکند. آترواسکلروز می‌تواند به بیماری عروق کرونر قلب، حمله قلبی، سکته مغزی و اختلالات کلیوی منجر شود.
دکتر هالی میدلکاف، متخصص قلب و استاد دانشگاه یو‌سی‌ال‌ای ایالات متحده، می‌گوید نتایج این پژوهش به پزشکان کمک میکند بیماران مبتلا به بیماری‌های قلبی را که مشکل کنترل خشم دارند، تشویق کنند که از طریق یوگا، ورزش، درمان‌های شناختی‌رفتاری یا سایر تکنیک‌های شناخته‌شده، خشمشان را مهار و مدیریت کنند.
البته محققان تاکید می‌کنند که این پژوهش آزمایشگاهی مطالعه‌ای پایه و اولیه است و باید تحقیقات بیشتری در این زمینه صورت گیرد. برای مثال دانشمندان هنوز دقیقا نمی‌دانند خشم چگونه گشاد شدن رگهای خونی را مختل میکند و این در مطالعات بعدی بررسی خواهد شد.
ضمن اینکه محققان به‌عمد شرکت‌کنندگانی را انتخاب کردند که سالم بودند و به بیماری قلبی یا سایر بیماری‌های مزمن مبتلا نبودند، زیرا این بیماری‌ها می‌توانست نتایج را مخدوش کند. این اگرچه نقطه قوت تحقیق است، محدودیت هم به شمار می‌رود، زیرا ممکن است نتایج آن برای افراد مسن و بیمار صدق نکند.
به باور کارشناسان این تنها قدم اول است و تحقیقات آینده باید روی جمعیت مبتلایان به بیماری‌های قلبی‌عروقی، مبتلایان به دیابت و نیز افراد ساکن مناطق روستایی و از اقلیت‌های قومی و نژادی مختلف نیز انجام شوند.
