اخلاق بردگی برابر دشمن صهیونیستی
فارس پلاس؛ داود مهدوی زادگان در یادداشتی نوشت: اکنون که نیروهای مردمی غزّه محاصره شده توانسته اند به کمک جبهه مقاومت و دولت ولایی قوه بگیرند و بجای سنگ با سلاح گرم از ملت مظلوم شان دفاع کنند و با اشغالگران وارد جنگ نابرابر شوند، جمعی از نواندیشان دینی با هدف پرهیز از استانداردهای دوگانه، همراه با محکوم کردن جنایات صهیونیست ها این نیروها را به نقض قوانین بین المللی در جنگ متهم و محکوم کرده از آنها خواسته اند که برای پیشبرد آرمان فلسطین به روش ماندلایی عمل کنند و مشی خشونت پرهیزی را پی بگیرند( ! )
این اندازه خام اندیشی از سوی این جماعت نو اندیش نسبت به جنایتکار جنگی و غاصبی که حیله و فریب بخشی از کارش است، بُهت آور است. اینان تا کی می خواهند به این خوش‌خیالی های پوچ و عبث ادامه دهند. همچنان گمان می کنند با اخلاق بردگی می توان ظلم ظالم را نابود کرد. حال آنکه رژیم جنایتکار صهیونیستی گستاخ تر می شود.
اگر این ساده انگاری و دلخوش بودن به وعده های میان تهی دولت های غربی بر فکر و عمل سیاستمداران فلسطینی حاکم نشده بود اینگونه سرزمین شان ذره ذره سرکوبگرانه به زیر اشغال متجاوزین نمی رفت و مردمان شان آواره بلاد غربت نمی شدند.
تنها بر مبنای اخلاق بردگی می توان نیروهای مردمی را که در جنگی نا برابر شرکت کرده اند به نقض قوانین بین المللی در جنگ متهم کرد. آیا عجیب نیست که این جماعت دقیقاً در زمانی که نیروهای مقاومت به فضل الهی قدرتی پیدا کرده اند، شعار خشونت پرهیزی سر می دهند.
چرا این جماعت سعی شان را برای متقاعد کردن رژیم اشغالگر به رفتار های انسانی و مسالمت آمیز معطوف نمی کنند. مردم فلسطین ده ها سال است که آرمان شان را متکی بر همین اصل پی گرفته اند ولی متاسفانه طرفی نبسته اند.
اگر این جماعت خام اندیش دینی گمان می کنند که با چنین ادبیاتی می توان از مردم مظلوم فلسطین حمایت و همدردی کرد و اسرائیل غاصب را به عقب راند، سخت در اشتباه اند. بلکه آنان با این کارشان راهی برای عبور دشمن صهیونیستی از بحران و ایجاد فرصت برای تجدید قوا و جنایت بیشتر فراهم می کنند.
امضا کنندگان بیانیه باید به مخاطبان خود توضیح دهند که روش ماندلایی ( خشونت پرهیزی ) تا کی و کجا نتیجه خواهد داد؟ آیا هفتاد سال عمل به این روش بس نیست؟ آیا اشغال تمام سرزمین فلسطین توسط رژیم غاصب برای به ثمر رسیدن این روش کافی نیست؟
چرا آن اتفاقی که در آفریقای جنوبی افتاد در سرزمین اشغالی اتفاق نمی افتد و حاکمیت به مردم فلسطین باز نمی گردد؟
بهتر است که جماعت نواندیش دینی بیش از این چهره مردمی نمای خود را مخدوش نسازند.
عجیب تر آنکه جماعت موسوم به نو اندیش دینی که اینگونه در جنگ نا برابر مردم مظلوم فلسطین با صهیونیست ها توصیه به اتخاذ روش ماندلایی و دعوت به خشونت پرهیزی می کنند، چگونه است که در فتنه ۴۰۱ اغتشاشگران را به چنین توصیه هایی فرا نخواندند؟! همین مواضع دوگانه است که معلوم می کند که اینان تا چه اندازه در پرهیز از استانداردهای دو گانه صداقت دارند.
پایان پیام/غ
