دفاع از ملت های مظلوم نیاز به دلیل ندارد

فارس پلاس؛ داود مهدوی زادگان در یادداشتی نوشت: دفاع از مظلوم امر بدیهی و فطری انسان است و هیچ نیازی به اقامه دلیل و برهان یا برخورداری از دانش خاص حقوقی ندارد. بویژه اگر این مظلومیت در مقیاس جامعه و قوم باشد. 

بنابر این، اقدام ملت و دولت اسلامی در دفاع و حمایت مادی و معنوی از مردم مظلوم فلسطین و نفی اقدامات وحشیانه و ضد انسانی رژیم غاصب و کودک کش صهیونیستی، نیاز به برهان آوری و مصلحت سنجی ندارد. 

بلکه باید از آن قشر و جماعتی که نه تنها سعی ندارند در این اقدام بشر دوستانه مشارکت کنند بلکه می کوشند در آن شک و تردید راه اندازند، مطالبه دلیل معقول قانع کننده کرد. باید از آنان پرسش کرد که چرا حاضر نیستند از ملت مظلوم فلسطین دفاع و حمایت کنند. 

عوامل مختلفی در عدم همدردی و حمایت این جماعت از ملت مظلوم فلسطین وجود دارد. بارزترین این عوامل، خصلت عافیت طلبی برخی از آنان است. اینان از هر گونه اقدامی که به زعم شان دردسر آفرین و زحمت زا باشد، پرهیز می کنند و همواره دنیال راحت جان هستند. 

عامل دیگر، مصلحت اندیشی های غیر عقلانی است. مصلحت در اینجا به معنای نفع قابل فرض است. بزعم این گروه نفعی در این کار نیست که مجبور به حمایت شوند. لکن مسلم است که دفاع از ملت مظلوم به قدر استطاعت به مصلحت شخصی گره نمی خورد تا چه رسد به مصلحت عمومی. 

عامل دیگر ترجیحات سیاسی است. برخی ها که ذهنیت تماماً سیاسی شده ای دارند و مسائل را درون چارچوب های قدرت تحلیل می کنند و موضع می گیرند، قادر به تفکیک امر سیاسی و دفاع از ملت های مظلوم نیستند. لذا آنان ترجیح می‌دهند از مظلومان مورد حمایت حاکمیت دفاع نکنند. 

این در حالی است که همگان می دانند چنین رجحانی وجاهت ندارد و می توان با حفظ مواضع سیاسی از ملت های ستم دیده حمایت کرد. بلکه باید حمایت کنند تا متهم به استفاده ابزاری از مفهوم حقوق بشر و کرامت انسانی نشوند. 

مزدوری و همداستاتی با دشمن ملت های مظلوم عامل دیگری است که می تواند برخی ها را به عدم حمایت از مظلومیت ملتی وادار سازد. البته عامل انحطاط شخصیتی نیز در این مساله نقش دارد. قساوت قلب نسبت به مصائب بشری بی تفاوتی و بی احساسی می آورد. 

باری این عوامل و مانند آن موجب عدم همدلی جماعت هایی با ملت های مظلوم می شود. لکن آنها برای حفظ ظاهر مجبور به دلیل تراشی های بظاهر انسان دوستانه و صلح جویانه می شوند. دلایلی که هیچ نمود خارجی نداشته صرفاً ادبیاتی است که برای فریب و گمراه کردن افکار عمومی تولید می شود. 

پایان پیام/غ