دل‌های کوچکی که از بند زندان روانه اربعین شد
به گزارش خبرگزاری فارس از رشت، حمیدرضا دنیادیده – امام حسین علیه‌السلام منظومه عشق و آزادگی و اربعین و زیبایی‌های آن، شاه‌بیت این منظومه عاشقانه است. امام حسین علیه‌السلام و سیره معنوی زیست و شهادتش، فرهنگی را برای امت‌های آزادی‌خواه و عدالت محور رقم زد که این فرهنگ همچون چشمه‌ای خروشان جوشید و همه را اعم از کوچک و بزرگ، پیر و جوان و زن و مرد را سیراب کرد.
آزادی و آزادگی، یکی از دستاوردهای قیام امام حسین علیه‌السلام است و این نعمت خدادادی زمانی بیشتر احساس می‌شود که انسان در بند باشد و موقتاً حق حیات اجتماعی از وی، گرفته شود؛ درست مثل زندانیان در بند زندان‌های گیلان یا فرزندان آن‌ها که از داشتن نعمت والدین یا یکی از آن‌ها محروم باشند.
زندانیانی که مفهوم آزادی و آزادگی، در دل نوشته فرزندانشان و یا نقاشی‌های آن‌ها به زیبایی نمایان است. نقاشی‌هایی که با عنوان دل نوشته فرزندان زندانیان برای پدر و مادرهای در بند؛ نقاشی‌هایی توأمان با دل نوشته‌ای زیبا و ساده که هر کلمه از آن‌ها برابر با چند دفتر مثنوی بود؛ نقاشی‌های رنگارنگ بچه‌ها و نوجوانان با محتوای دل‌تنگی برای پدرها و مادر حاضر در زندان؛ بچه‌هایی که تمام دغدغه‌شان در نقاشی‌ها، فریادی برای آزادی پدر و مادرشان از زندان بود.
نقاشی‌های امروز فرزندان زندانی در گیلان جدای از ابراز دل‌تنگی، زیبایی‌های دیگری هم داشت. زیبایی‌هایی که به موضوع جمع شدن آن‌ها ارتباطی نداشت و دل‌های فرزندان زندانی، جهت آن‌ها را عوض کرد. نقاشی‌هایی با مضمون امام حسین علیه‌السلام، کربلا و اربعین، نقاشی‌هایی از جنس جاماندگی و ابراز دل‌تنگی. نقاشی‌هایی برای توسل به امام آزادگی برای یافتن راه نجات از بند و اسارت.
نقاشی‌های فرزندان زندانیان در بند زندان‌های گیلان امروز جلوه‌ای از مسیر پیاده‌روی امت اسلام در مسیر مشایه بود. مسیری شبیه نجف تا کربلا. کودکانی با سربند و پرچم یا حسین علیه اسلام.
نقاشی فرزندان زندانیان در بند، نمایی از ایستگاه‌های برپا شده مواکب در محورهای پیاده‌روی اربعین بود. نقاشی‌هایی با مضمون و محتوای بارگاه ملکوتی اباعبدالله الحسین علیه‌السلام. نقاشی‌هایی که نشان می‌داد روزی همین بچه‌ها در کنار همین پدران و مادرانی که در بند هستند، روزی در مسیر پیاده بودند و خود را به قبله و قبه عشق و جنون رسانده بودند.
دل نوشته‌های فرزندان زندانی برای اولین بار بود که توسط مرکز امور خدمات اجتماعی و مراقبت بعد از خروج زندان‌های استان گیلان برگزار شد اما در همین اولین بار فصل قشنگی را در دنیای کودکان با پدران یا مادران در بند، رقم زد. کودکانی که بی‌آلایش و بدون تعارف حرف دل خود را بر قلم چرخاندند و با دل نوشته و یا نقاشی‌های خود مطالباتشان را بیان کردند.
البته آنچه در این رویداد امروز اداره کل زندان‌های استان گیلان قابل‌توجه و تحسین است، ایجاد بستر محیا و مناسب مسئولان زندان برای تقویت ارتباط خانواده زندانیان با مسئولان زندان به جهت کاهش آلام و تسکین دردهای اجتماعی آن‌ها است که باید ضمن تقدیر، استمرار داشته و با حمایت مسئولان بالادستی و خیران برای ترویج چنین رویه‌ای همراه باشد.
پایان پیام/۳۳۸۹
