فرار به جلو، این قدر گل درشت؟!
فارس‌پلاس؛ محمد ایمانی در یادداشتی نوشت: غربگرایان ادعا می‌کردند ایران به عضویت بریکس پذیرفته نخواهد شد، اما حالا که این پیشگویی‌های شان هم خلاف از آب درآمده، شروع کرده اند به فرار به جلو!
احمد زیدآبادی از گردانندگان روزنامه هم میهن نوشته است:
“اینکه محفل کیهان و نیروهای همسوی از عضویت ایران در بریکس اظهار شوق و شادی کرده‌اند، برای ما هم جای خوشحالی دارد. تا باشد از این نوع شوق و شادی‌ها!
از تشویق حوثی‌ها به حملۀ موشکی به دوبی و ابوظبی و ریاض تا رسیدن به ذوق‌زدگی برای پیوستن به یک گروه بین‌المللی، واقعاً راه کوتاهی نیست.
امیدوارم روزی که جمهوری اسلامی بنا به اصرار و پادرمیانی همین گروه بریکس، برجام یا صورتی از آن را امضاء کرد، محفل کیهان باز هم به همین اندازه شور و اشتیاق نشان دهد!
حالا اگر دلش خواست می‌تواند آن را هم “شلیک به تحریم‌ها” و یا اصلاً “مفتضح کردن آمریکا” بنامد! برای ما حالش مهم است وگرنه قالش به خودش مربوط است!”.
این ادبیات در نوع خود یک پیشرفت است؛ چرا که غربگرایان ادعا می‌کردند شرط عضویت در بریکس و شانگهای، تسلیم شدن در برجام و FATF است و چین و روسیه گفتهاند ایران برای تجارت با آنها یا عضویت در پیمان‌ها، چاره‌ای جز تمکین به برجام ندارد (!)
قدیم‌تر که بیشتر مجال لاف‌زنی داشتند و دست‌شان رو نشده بود، حتی خرید واکسن را به برجام و FATF گره زدند. اما وقتی ۱۵۰ میلیون دُز واکسن خریداری شد و با انجام واکسیناسیون، مرگ روزانه ۷۰۹ نفر به صفر رسید، ماجرا را مسکوت گذاشتند.
اگر افزایش صادرات نفت از زیر ۳۰۰ هزار بشکه در دولت برجام، به بالای ۱/۵ میلیون بشکه -بعضی هفته ها ۱/۹ میلیون بشکه- خبری امید بخش برای مردم است، فشار خون غربگرایان را بالا می برد؛ چرا که بدون برجام و FATF رُخ داده است.
حالا هم خیال‌پردازی می‌کنند که شاید بریکس، ایران را به بازگشت به برجام مجبور کند! به مرغی می‌مانند که در قفس بزرگ شده؛ دنیا را در قالب تنگ همان قفس می‌بینند و هیچ درک دیگری ندارند.
عضویت در بریکس، یک بده بستان، با سود طرفینی است؛ چنان که بلومبرگ نوشت: “بریکس، ایران، عربستان و دیگر کشورها را فرا می‌خواند تا بر وزن خود بیفزاید”.
زیدآبادی حتی عاجز از درک این معناست که نفوذ و قدرت بلامنازع ایران در منطقه، موجب اقبال کشورها و پیمان‌ها به تعامل با کشورمان شده؛ بنابراین نقش آفرینی در تعیین سرنوشت جنگ‌های منطقه را نقطه مقابل عضویت در بریکس وانمود می‌کند.
این در حالی است که قدرت تعیین کننده و فیصله بخش ایران در مسائل مهم منطقه، موجب سر عقل آوردن رقبا شده؛ همچنان که دیگران نیز روی این اقتدار بلامنازع منطقه‌ای، حساب می‌کنند.
«محور جهان در حال عبور از غرب، به شرق است. ما برخلاف گذشته بر جهان مسلط نیستیم»؛ «تحلیلگران از مدت‌‌‌ها قبل درباره پایان نظم تحت رهبری آمریکا و ظهور قرن آسیایی سخن گفتهاند. این اتفاق، پیش چشم ما در حال وقوع است»؛ و «جهان در حال عبور از غرب به عصر پساغرب است. کاهش نفوذ اروپا و آمریکا زمینه را برای کشورهای دیگر فراهم کرده تا نظم جهانی جدیدی را شکل دهند.»
تعابیر فوق، ارزیابی نیکولا سارکوزی، جوزپ بورل و دیوید ایشینگر است. اما امثال زید آبادی نمی‌خواهند بفهمند، چون بیرون آمدن از قالب دیکته شده غرب، برای شان سخت است. ما آزادی آنها از قفس را می‌خواهیم؛ اما گویا از استقلال و آزادی هراسانند.
پایان پیام/ت
