عینک واقعیت‌افزوده به کمک جراحان می‌رود

بر اساس گزارش جدیدی در نیویورک پست، موارد کاربرد عینک‌های واقعیت‌افزوده هر روز افزایش می‌یابد. این فناوری به عنوان ابزاری پوشیدنی (قابل گذاشتن/بستن بر بدن) تعامل انسان با محیط پیرامون را بهبود می‌بخشد و می‌تواند در پزشکی و جراحی به کار گرفته شود.

به گزارش ایتنا و به نقل از ایندیپندنت، پل تراورس، مدیرعامل و رئیس شرکت ویوزیکس مستقر در نیویورک، یکی از شرکت‌های پیشگام در زمینه محصولات فناوری واقعیت‌افزوده، در گفت‌وگو با فاکس‌نیوز دیجیتال می‌گوید که دستگاه‌های واقعیت‌افزوده از طریق این عینک‌ها به افراد امکان می‌دهند با قرار دادن تصاویر و اشکال دیجیتالی و اطلاعات روی محیط فیزیکی واقعی اطراف، دید و تصور خود را بهبود بخشند.

عینک‌های هوشمند به جراحان در اتاق عمل امکان می‌دهند به صورت آنی به اطلاعات مهم موردنیاز دسترسی پیدا کنند و بدون اینکه لازم شود برگردند و به صفحه نمایش رایانه نگاه کنند، همه این اطلاعات را در دسترس داشته باشند.

یک‌چهارم جراحان آمریکایی استفاده از عینک‌های هوشمند واقعیت‌افزوده را شروع کرده‌اند. همچنین بر اساس آمار منتشرشده موسسه سنسس‌واید، با نظرسنجی از میان ۵۰۰ جراح در سراسر آمریکا، ۳۱ درصد از جراحان در نظر دارند از این عینک‌های هوشمند استفاده کنند.

بر اساس این بررسی که ویوزیکس انجام داد، ۴۹ درصد جراحان بر این باورند که عینک هوشمند واقعیت‌افزوده می‌تواند عوارض بعد از عمل جراحی و همچنین میزان مرگ‌ومیر در اتاق عمل را کاهش دهد.

از دیگر مزایای ذکرشده که جراحان به آن اشاره می‌کنند، می‌توان به دسترسی بیشتر به اطلاعات دقیق و کامل در محدوده دید، نیاز کمتر به ورود و خروج از اتاق عمل و کاهش هزینه‌های احتمالی در تجهیزات و کارکنان جراحی اشاره کرد.

جراحان همچنین می‌‌گویند که عینک‌های واقعیت‌افزوده می‌توانند همکاری با تیم‌های پزشکی دیگر از راه دور را تقویت و در عین حال زمان آماده‌سازی اتاق عمل پیش از عمل جراحی را تسریع کنند.

تراورس می‌گوید این گزارش بیانگر قدرت تحول‌آفرین فناوری واقعیت‌افزوده در بهبود نتایج درمان بیماران است. به گفته او، عینک‌های واقعیت افزوده با ارائه اطلاعات به صورت آنی، کمک از راه دور و قابلیت‌های پیشرفته تصویر‌سازی، این ظرفیت را دارند که تحولی بزرگ در جراحی‌ها ایجاد کنند.

تراورس همچنین یادآور می‌شود که عینک‌های هوشمند ویوزیکس به طور خاص برای کار در اتاق عمل طراحی شده‌اند.

او می‌گوید این عینک‌ها بر خلاف سایر مدل‌های بزرگ‌تر و حجیم‌تر عینک‌های واقعیت‌افزوده، فوق‌العاده سبک‌وزن‌اند و تنها حدود ۸۰ گرم وزن دارند. آن‌ها درست کنار حلقه‌های چشمی مورداستفاده پزشک قرار داده می‌شوند و شبیه عینک‌های «اوکلی» به نظر می‌رسند.

برخی از شرکت‌هایی که از فناوری عینک هوشمند ویوزیکس استفاده می‌کنند، مانند پلتفرم جراحی مجازی پروکسیمی، عینک هوشمند واقعیت‌افزوده را با هوش مصنوعی هماهنگ و تلفیق می‌کنند.

به گفته تراورس، پروکسیمی از عینک‌های هوشمند برای ضبط مراحل جراحی استفاده و آنچه ضبط‌شده را در پایگاه‌ داده‌ها ذخیره می‌کند تا بعدا برگردد و تمام اطلاعات را جمع‌آوری کند. به این ترتیب در عمل جراحی بعدی، تمام آنچه در عمل قبلی اتفاق افتاد، در دسترس خواهد بود.

به عنوان مثال، اگر یک جراح حین عمل جراحی قلب، به منظور درمان گرفتگی رگ قلب از استند (فنرگذاری در رگ قلب) استفاده کند، موتور جست‌وجوی هوش مصنوعی می‌تواند بر اساس هزاران عمل مشابه قبلی، برای بهترین نوع استند برای آن بیمار خاص توصیه‌هایی ارائه دهد.

به گفته تراورس، موتور هوش مصنوعی می‌تواند در لحظه به انتخاب بهترین راه‌حل‌ها در اتاق عمل کمک کند. زمانی که حین عمل جراحی، هر زمان که پزشک بخواهد، آرشیوی از هزاران عمل جراحی پیشین را در اختیار داشته باشد، همه‌چیز متحول خواهد شد.

 

همکاری برای نتایج بهتر در فرایند درمان


یکی از کاربردهای اصلی عینک هوشمند ویوزیکس همکاری مشترک بین پزشکان در مکان‌های مختلف است.

این عینک به حسگرها، دوربین‌ها و ویژگی‌های ارتباطی مجهز است تا بتوان با کمک آن با دیگران تعامل کرد. به گفته تراورس، مثلا یک همکار متخصص در جایی دیگر و از راه دور می‌تواند آن چیزی را که جراح با عینک هوشمند خود می‌بیند، ببیند و او را راهنمایی کند.

برای مثال، یک پزشک در آفریقای جنوبی ممکن است هنگام عمل جراحی قلب باز برای اولین بار، به کمک نیاز داشته باشد. در این مورد، یک متخصص در سانفرانسیسکو یا نیویورک می‌تواند وارد سیستم شود و از راه دور به او کمک کند. این درست مثل این است که او دقیقا در اتاق عمل در آفریقای جنوبی کنار پزشک جراح ایستاده است. او می‌تواند آنچه را جراح می‌بیند، دریافت کند و برای مثال بگوید اول این بافت را ببرید یا به جای آن یکی، از این یکی استند استفاده کنید.

به گفته تراورس در چنین سناریویی، این فناوری در واقع می‌تواند به نجات جان بیمار کمک کند.

 

عینک هوشمند جراحی، یک تیر و دو نشان

یکی دیگر از جنبه‌های عملی کاربرد عینک ویوزیکس جنبه آموزشی آن برای کمک به دانشجویان پزشکی است.

به گفته تراورس، پزشکی که برای عمل جراحی قلب باز آماده می‌شود، با این روش می‌تواند برای مثال هم‌زمان به ۳۰۰ دانشجو نحوه اجرای این روش خاص را آموزش دهد.

او می‌تواند به صورت پخش زنده و با کیفیت ۴ کا (۴K)، ویدیو و صدای اتاق عمل را در زمان عمل جراحی برای دانشجویان پخش کند و با این روش، دانشجویان در سراسر جهان می‌توانند این برنامه آموزشی را ببینند. این یک پیشرفت بزرگ در زمینه آموزش است؛ چرا که بدون وجود عینک‌های واقعیت‌افزوده، چنین چیزی یعنی حضور ده‌ها و صدها نفر در اتاق عمل از نظر فیزیکی ممکن نیست. زیرا همان‌طور که تراورس می‌گوید، در حالت معمول، فقط همان پنج نفری که اطراف جراح‌اند، برای کمک به او در زمان عمل فضای کافی دارند و هیچ راهی وجود ندارد که فرد دیگری بتواند آنجا بنشیند؛ چه رسد به اینکه ببیند داخل حفره قفسه سینه فردی که تحت عمل جراحی قرار می‌گیرد، چه می‌گذرد.

احمد قاضی، دانشیار اورولوژی (کلیه و مجاری ادراری) و انکولوژی (سرطان‌شناسی) مستقر در نیویورک در مرکز نورولوژی (مغزواعصاب) برادی در دانشگاه جانز هاپکینز، هنگام انجام جراحی در درجه اول برای آموزش به دانشجویان در مکان‌های مختلف، از عینک هوشمند ویوزیکس استفاده می‌کند. بر این اساس، دانشجوی پزشکی عینک واقعیت‌افزوده را به چشم می‌زند و در برابر چشمانش، آنچه را جراح مقابل دستان‌ خود می‌بیند، مشاهده می‌کند.

قاضی در گفت‌وگو با فاکس‌نیوز دیجیتال می‌گوید عینک هوشمند واقعیت‌افزوده با یک تیر دو نشان می‌زند. من می‌توانم ببینم که کارآموز چه می‌کند و آن‌ها نیز می‌توانند دستان مرا ببینند که به آن‌ها آموزش می‌دهد که در مرحله خاصی از عمل چگونه حرکت کند.

 

خطرات و محدودیت‌های احتمالی

یکی از اصلی‌ترین محدودیت‌هایی که دکتر قاضی با آن درگیر بوده، این است که به گفته او، گاهی اوقات ممکن است هنگام استفاده از وای‌فای، در انتقال اطلاعات تاخیر ایجاد شود. با این حال او می‌گوید این عینک هوشمند با اتصال به اینترنت معمولی بسیار خوب کار می‌کند.

او می‌گوید ابتدا با قطعی سیستم مواجه بودیم اما پس از به‌روزرسانی، به هیچ وجه دیگر با آن مشکل روبرو نشدیم.

دکتر قاضی در مورد استفاده از عینک ویوزیکس در جراحی می‌گوید که او بر این باور است که سخت‌افزار و نرم‌افزار لازم برای این کار وجود دارد اما ابتدا باید آزمایش‌های بیشتری انجام شود.

او می‌گوید: ما باید آزمایش‌هایی انجام دهیم تا ۱۰۰ درصد اطمینان یابیم که این ابزار هوشمند در مقایسه با دیگر انواع پلتفرم‌های واقعیت مجازی یا واقعیت‌افزوده، هیچ مشکل فنی ندارد.