وقتی آب سر بالا می رود
فارس‌پلاس؛ علی شعبانی در یادداشتی نوشت: این روزها رئیس‌جمهور سابق از «عزلتِ برنامه‌ریزی شده‌اش» ، بیرون آمده و در صحنه سیاسی آشکار شده و گویا تصور کرده است که تمام مصائب هشت سال زمامداری‌اش را مردم به فراموشی سپرده‌اند. او حتی برای حضور فعال‌تر در عرصه سیاسی وب سایت جدیدی راه اندازی کرده و مدعی شده است که:« نگاه این وب‌سایت صرفا به گذشته نخواهد بود؛ تجزیه و تحلیل مسائل امروز ایران و پیش‌بینی فضای فردا، نقد سازنده و دلسوزانه نسبت به حاکمان و ارائه پیشنهادات مفید برای دستیابی به اهداف بلند ملی و ارائه راهکارها و برنامه‌ها برای رفع مشکلات مردم و پیشرفت و سربلندی کشور نیز از اهداف فعالیت این وب‌سایت خواهد بود»
چند نکته در باره آفتابی شدن آقای روحانی در عرصه سیاسی و نکات مطروحه از سوی او درباره وب سایتش را باید یادآور شد :
این تلقی که مردم دوران تلخ هشت سال ریاست جمهوری او را فراموش کرده‌اند، به نظر می‌رسد بی‌حرمتی به مردم باشد. ملت برخی مسائل را هرگز از یاد نمی‌برند. مردم ایران هرگز فراموش نمی‌کنند که آقای روحانی در هشت سال ریاست جمهوری به جای مدیریت کشور و منابع آن، همچون سائلی بینوا بر سر گذر کدخدای خود خوانده اش نشست تا بلکه به او ترحمی کنند که نکردند و هشت سال بدترین شرایط اقتصادی و سیاسی و بدترین روابط خارجی را رقم زد.
مگر فراموش می‌کنند که وزیر مسکن او به اینکه در دوران مسؤولیتش حتی یک خانه نساخته افتخار می‌کرد و حالا تبعات قیمت‌های سرسام آور مسکن (چه خرید و چه اجاره) آنها را درمانده کرده است.
مردم فراموش نمی‌کنند که وزیر نفت روحانی ساخت مجتمع‌های پتروشیمی و پالایشگاهی را خرج بیهوده می‌دانست و موجب شد تا درآمد فوق‌العاده آن (به ویژه در دوران تحریم) نصیب کشور نشود و حالا تبعات این بی‌تدبیری را مردم تحمل می‌کنند.
مردم از یاد نمی‌برند که دولت تدبیر، نتوانست برای تهیه واکسن کرونا تدبیری کند و روزانه بیش از ۷۰۰ نفر از مردم مظلوم این سرزمین بر اثر این بیماری جان می‌باختند تا سیاستمداران ما اثبات کنند که راه تأمین واکسن تسلیم در برابر خواسته غربی‌هاست.
مردم فراموش نمی‌کنند که وقتی بنزین گران شد چگونه رئیس دولت‌شان به جای آرامش دادن به ملت، در صفحه تلویزیون ظاهر شد و با نیشخند اعلام کرد که من هم صبح جمعه از گرانی بنزین مطلع شده‌ام.
مردم فراموش نمی‌کنند که آقای روحانی بعد از امضای برجام برابر دوربین‌های تلوزیون حاضر شد و مانند فاتح بزرگ مدعی شد که کلیه تحریم‌ها بالمره لغو شدند اما در واقع تحریمی لغو نشد و به اعتراف رئیس بانک مرکزی وقت نتیجه برجام تقریبا هیچ برای ما بود و تنها چرخ صنعت هسته‌ای مان را در حد زیادی از کار انداخت.
مردم از یاد نخواهند برد که وقتی بر باد برجام تکیه می‌دادید، چگونه در کمال خذلان حتی آب خوردن را هم متکی به برجا م می‌دانستید.
مردم فراموش نمی‌کنند که در دوران ریاست جمهوری شما نرخ تورم به حدود ۶۰ درصد رسید و نقدینگی با چاپ اسکناس و … به حد غیر قابل تصوری افزایش یافت.
مردم از یاد نمی‌برند که چگونه توصیه‌های رهبر انقلاب درباره اخذ تضمین از آمریکایی‌ها برای اجرای تعهدات‌شان در برجام را نادیده گرفتید و گفتید که امضای کری(وزیر خارجه وقت امریکا) تضمین است و دیدیم که تضمین نبود.
مردم فراموش نمی‌کنند که رهبری فرمودند اگر آمریکایی‌ها برجام را پاره کنند(ادعای ترامپ) ما هم آن را آتش می‌زنیم و شما بی‌ادبانه گفتید که «بعضی‌ها فکر می‌کردند قطعنامه را در منقل کنار دست‌شان می‌اندازیم و آتش می‌گیرد و تمام می‌شود.» و دیدید که ترامپ از برجام خارج شد و شما دست‌تان از گلابی برجام دور شد.
مردم فراموش نمی‌کنند که بعد از ناامیدی از آمریکا در برجام، چگونه دست به دامان سایر دول غربی(اروپایی‌ها) شدید و علی‌رغم تذکرات رهبری، وقت کشور را هدر دادید و از طریق آنها هم چیزی عایدتان نشد ولی ارتباط با تمام دولت‌های دیگر مانند همسایگان و چین و روسیه و سایر دولت‌ها را رها کردید و حتی برخی از آنها را رنجاندید و به خیال خود با اروپا و امریکا مشغول شده بودید.
شما که حالا وب سایت درست کرده‌اید و مدعی هستید که می‌خواهید انتقاد سازنده کنید(و قرار است که آب سربالا برود و …) همان کسی هستید که هیچ نقدی را برنمی‌تابیدید و فراموش نمی‌کنیم که چگونه با منتقدان خود برخورد کردید و آنها را با الفاظی مانند: «دروغگویان بی‌فرهنگ» ،«اهل منقل و بی‌عقل»، «مبتلا به آلزایمر»، «ساده لوح»، «شکم سیر»، « کاسبان تحریم»، «عده‌ای عصر حجری»، «اقلیت افراطی»، «عقب افتادگان از تاریخ»، «هوچی باز»، «کم سواد»، «ترسو»، «ماشین دودی»و … خطاب کردید.
حالا هم انتقادات طلبکارانه خود و دوستان‌تان به دولت سیزدهم مصداق این ضرب المثل است که : «بدهکار را که رو بدی، طلبکار می‌شه».
اگر مطالب وب‌سایت‌تان قرار است مانند آن چیزی باشد که در دیدار نوروزی با اعضای کابینه و دوستان‌تان گفتید، همان بهتر که به گوشه عزلت برگردید و به تدبیر امور خانه برسید. آیا شما نبودید که همین یک‌ماه قبل در جمع دوستان‌تان گفتید: «باید دید که در امتحان سال ۱۴۰۲(انتخابات) آیا درست عمل می‌کنیم یا مثل سابق خواهد بود» و در ادامه خواستار انتخابات سالم و رقابتی شدید. مفهوم این بیان آقای روحانی این است که انتخابات سابق درست، سالم و رقابتی نبوده است.
لذا این سؤال پیش می‌آید که جناب روحانی که توسط همین نظام انتخاباتی هشت سال بر گُرده این ملت هر گونه خواست تاخت و تنها دستاوردش برجامی بود که خودشان بر بی‌فرجام بودن آن اعتراف کردند، از قوطی لُپ لُپ درآمدند و یا از صندوق انتخابات ؟ اگر انتخابات در این کشور رقابتی نبوده است، از بنی‌صدر و هاشمی رفسنجانی گرفته تا خاتمی و روحانی و احمدی‌نژاد که هر کدام به نوعی معارض با اهداف نظام اسلامی رفتار کردند، از کدام پستو درآمدند و رئیس‌جمهور شدند؟
آیا در همین انتخابات ۱۴۰۰ دو کاندیدای هم‌سوی‌تان حضور نداشتند و آقای خاتمی علنا از آقای همتی حمایت نکرد ؟ آیا در ادوار سوم و ششم و دهم مجلس شورای اسلامی اکثر صندلی‌ها در اختیار جریان فکری شما نبود؟ آیا در بقیه ادوار مجلس هم که اقلیت بودید، تعداد قابل توجهی از صندلی‌ها به شما و دوستان‌تان تعلق نداشت؟
به نظر می‌رسد برای عرض اندام خیلی زود به عرصه سیاست بازگشتید. لااقل کمی صبر کنید تا درد ناشی از زخم‌هایی که بر پیکر ایران زدید، التیام یابد.
پایان پیام/ت
