وقتی خون صهیونیست‌ها رنگین‌تر از بومیان کانادایی است
به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری فارس، پاپ «فرانسیس» رهبر کاتولیک‌های جهان در دوم مرداد عازم کانادا شد تا از بومیان این کشور بابت جنایت هولناک کلیسا و دولت کانادا علیه جامعه بومیان کانادایی عذرخواهی و طلب بخشش کند.
پاپ در ابتدا وارد شهر «ادمونتون» شد، او روز دوشنبه از محل سابق مدرسه مسکونی هندی ارمین‌‌اسکین در ماسک‌‌واسیک، در استان غربی آلبرتا دیدن کرد و گفت که به کانادا سفر کرده‌ام تا شخصا غم و اندوه خود را به شما بگویم و از خداوند طلب بخشش کنم.
او روز چهارشنبه نیز به شهر «کِبِک» و محل اسکان اقوام بومی ایکالویت رفته و با بازماندگان قربانیان مدارس شبانه روزی مسیحی دیدار کرد و به آن‌ها گفت که کلیسا از کارنامه سیاه خود در این فقره بسیار متأسف است.
تقریبا یک سال از اولین کشف بزرگ یک گور دسته‌جمعی کودکان بومی در کانادا می‌گذرد، اولین بار در ۲۹ می ۲۰۲۱ (هشت خرداد ۱۴۰۰) اجساد دست‌کم ۲۱۵ کودک بومی که برخی از آن‌ها حدود سه سال سن داشتند، در محوطه یک مدرسه شبانه روزی سابق در استان «بریتیش کلمبیا» کشف شد و جهان را در شوک فرو برد. سپس در ۲۶ ژوئن اجساد ۷۵۱ کودک بیگناه بومی در مجاور مدرسه شبانه‌روزی «ماریوال ایندییَن» در استان «ساسکاچوان» کشف شد. کسی باور نمی‌کرد که کلیسا به همراهی دولت کانادا چنین فاجعه‌ای را به بار آورده باشد، یک هفته بعد دوباره یک گور دسته‌جمعی دیگر، این بار با ۱۸۲ جسد در نزدیکی شهر «کرنبروک» در استان بریتیش کلمبیا یافت شد.
ماجرا از این قرار است که در بازه زمانی ۱۸۸۳ تا ۱۹۹۶، حدود ۱۵۰ هزار کودک بودمی کانادایی از خانواده‌های خود به اجبار جدا و به ۱۳۹ مدرسه شبانه‌روزی فرستاده شدند که کلیسای کاتولیک آن را تأسیس کرده بود و هدف اصلی آن دور کردن این کودکان از جوامع بومی کانادا و جلوگیری از ترویج زبان و سنت‌های مادری و تربیت آن‌ها به شیوه‌ای تحمیلی بود.
بسیاری از این کودکان بومی در مدارس شبانه‌روزی مورد آزار جسمی و جنسی قرار می‌گرفتند و به اعتقاد بسیاری این گونه مدارس زخم‌ها و آسیب‌های ماندگاری را برجای گذاشت که از نسلی به نسل دیگر منتقل شده است.
طبق یافته‌ها و بررسی‌ها، دانش‌آموزان در مدارس شبانه‌روزی اغلب بر اثر ابتلا به بیماری‌هایی چون سل که به سرعت در مکان‌های تنگ و فشرده و غیربهداشتی گسترش پیدا می‌کند، فوت کرده‌اند و این که اکثر این کودکان دچار سوء تغذیه بوده‌اند. همچنین طبق گزارش‌ها، بسیاری از این کودکان بومی در مدارس شبانه‌روزی بر اثر خودکشی، آتش‌سوزی و حوادثی مرتبط با کارهای طولانی و سخت و طاقت‌فرسا یا یخ‌زدگی در حین تلاش برای فرار از مدرسه جان خود را از دست داده‌اند.
در مجموع تاکنون جسد حدود ۱۳۰۰ کودک بومی کانادایی از گورهای دسته‌جمعی کلیسا یافت شده است. هر خبری جدیدی که از کشف این گورها منتشر می‌شود، داغ سنگین بومیان سرباز کرده و تازه می‌شود، آن‌ها اما یک چیز را خوب می‌دانند؛ آن هم اینکه برخلاف تلاش دولت کانادا، اما همه بار تقسیر متوجه کلیسا نیست و در تمامی دهها سالی که جنایت در حال انجام بود، حمایت و اطلاع کامل دولت «اتاوا» را با خود به همراه داشت.
طبق گزارش کمیسیون حقیقت و آشتی کانادا که در سال ۲۰۱۵ جمع‌آوری شده بود، آن چه در مدارس شبانه‌روزی بومی‌های کانادا رخ داده است را باید یک «نسل کشی فرهنگی» نامید.
با این حال دولت کانادا از ابتدا تلاش کرد تا تمامی بار جنایت را متوجه کلیسا کند، سال گذشته پس از کشف اولین گور دسته‌جمعی «جاستین ترودو» نخست‌وزیر کانادا در پیامی که در صفحه توییتری خود منتشر کرد، کشف این گور دسته‌جمعی را نقطه‌ای تاریک و شرم‌آور در تاریخ کانادا توصیف و از کلیسای کاتولیک خواسته بود مسئولیت خود بابت این کشتارها بپذیرد و عذرخواهی کند. او در سال ۲۰۱۹ هم اذعان کرده بود که آنچه در مدارس شبانه‌روزی رخ داده، مصداق نسل‌کشی بوده است.
با این حال، پاپ فرانسیس در اولین واکنش خود به این فاجعه گفت که از این حادثه بسیار رنجیده و شوکه شده است اما حاضر نشد مستقیماً عذرخواهی کند. عدم طلب بخشش از سوی پاپ بیش از پیش جامعه بومیان کانادایی را خشمگین کرد.
رهبر کاتولیک‌های جهان سرانجام زیربار انتقادات و خشم بومیان، از آن‌ها عذرخواهی کرد و واتیکان در ۲۴ اردیبهشت ماه خبر داد که او برای عذرخواهی حضوری به کانادا خواهد رفت. روز چهارشنبه نیز رسانه‌ها نوشتند که برخی رهبران بومیان کانادایی عذرخواهی پاپ را پذیرفته و خواستار تحقیقات بیشتر شده‌اند.
چرا هولوکاست با یک عذرخواهی جمع نشد؟
اگر جنایت ربایش دهها هزار کودک، شکنجه و زندانی کردن آن‌ها، نابودی هزاران خانواده و کشتار هزاران کودک معصومی که جرمشان فقط این بود که مسیحی و به اصطلاح چشم آبی نبودند، با یک عذرخواهی جمع می‌شود، چرا این کار برای کشتار یهودیان در ماجرای هولوکاست، کافی نیست؟ چرا در ماجرای بومیان کانادایی ارقام کشته شدگان بسیار کمتر از واقعیت رخ داده، اعلام می‌شود و در ماجرای هولوکاست با ارقام تخیلی مواجه هستیم؟
۷۰ سال است که کشورهای اروپایی، در حال دادن غرامت و عذرخواهی هستند، طبق معاهده لوکزامبورگ که در سال ۱۹۵۲ میان آلمان و رژیم صهیونیستی منعقد شد، دولت آلمان موظّف به پرداخت ۱.۵۳ میلیارد یورو به بازماندگان قربانیان هولوکاست شد. از آن زمان تاکنون روند پرداخت غرامت و جبران خسارت یهودیان به‌مراتب فراتر از این مبلغ رفته و تا سال ۲۰۱۸ حدود ۷۴ میلیارد یورو برآورد می شود.
علاوه بر میلیاردها دلار که به بهانه هولوکاست به صهیونیست‌ها داده شده، این واقعه اغراق شده بهانه‌ای است تا حفظ موجودیت رژیم صهیونیستی به عنوان وظیفه ذاتی دول غربی تعریف شود.
پارلمان لتونی در اکتبر ۲۰۲۱ اعلام کرد که ۴۶ میلیون دلار برای هولوکاست غرامت می‌دهد؛ اما در این واقعه مقصر نیست! کشورهای آمریکا و فرانسه در سال ۲۰۱۴ اعلام کردند به بازماندگان هولوکاست غرامت می‌دهند. فرانسه تاکنون چندین میلیارد یورو به اتباع یهودی خود پرداخت کرده است.
در این میان لهستان سال گذشته اعلام کرد که هیچ غرامتی به یهودیان در قبال اتفاقاتی که در جریان جنگ جهانی دوم رخ داد، پرداخت نخواهد کرد. این مسأله با خشم تل آویو همراه بود و به تنش دیپلماتیک میان دو طرف منجر شد.
علاوه بر میلیاردها دلار که به بهانه هولوکاست به صهیونیست‌ها داده شده، این واقعه اغراق شده بهانه‌ای است تا حفظ موجودیت رژیم صهیونیستی به عنوان وظیفه ذاتی دول غربی تعریف شود.
سؤالی که مطرح می‌شود این است که در کدام یک از جنایات غربی‌ها، آن‌ها تا این حد حاضر به پاسخگویی بوده‌اند؟ آیا بازماندگان بیش از ۲۱۵ هزار نفری که در بمباران اتمی هیروشیما و ناکازاکی جان خود را از دست داده و هزاران نفری که تحت تأثیر اثرات مخرب تشعشعات رادیواکتیوی جان باختند، غرامت گرفتند؟
هیروشیما؛ شهری که دیگر نبود!
یا در واقعه کشتار مردم الجزائر به دست استعمار فرانسه، برخی گزارش‌ها حکایت از آن دارد که بین سال‌های ۱۸۳۰ تا ۱۹۶۲ تا یک میلیون الجزائری به دست فرانسوی‌ها کشته شده‌اند. فرانسه علاوه بر الجزائر مسئول کشته شدن بیش از دو میلیون آفریقایی است. فرانسه فقط در نسل‌کشی رواندا مسئول غیر مستقیم کشتار ۸۰۰ هزار نفر از قوم توتسی است، با این حال رهبران فرانسه هیچ گاه حاضر به یک عذرخواهی ساده و پرداخت غرامت نشده‌اند.
کشور بلژیک در سال‌های ۱۸۶۵ تا ۱۹۰۹ به پادشاهی «لئوپولد دوم» جد پادشاه فعلی، کشور کنگو را چنان تحت استعمار و بهره‌کشی خود قرار داد که تخمین زده می‌شود دست کم ۱۰ میلیون نفر از مردم کنگو کشته شده‌اند. آن‌ها حتی به «پاتریس لومومبا» نخست‌وزیر آزادیخواه کنگو نیز رحم نکردند و با کمک سازمان سیا او را ساقط کرده و جلوی جوخه آتش قرار دادند، پیکر او سپس نبش قبر، تکه تکه و بعد در اسید حل شد.
با این وجود بلژیک هرگز نه عذرخواهی کرده و نه غرامتی داده است. تنها در تیر ماه ۱۳۹۹ فیلیپ، پادشاه بلژیک در سفر به کنگو برای اولین بار از اقدامات کشورش ابراز تأسف کرد. نکته اینکه در این مورد نیز تنها کلیسای کاتولیک در سال ۲۰۱۷ به دلیل همکاری در این فرایند به طور رسمی معذرت خواهی کرد.
فقط ذکر فهرست‌وار جنایات و کشتار کشورهای به اصطلاح متمدن غربی صدها صفحه می‌شود و از حوصله این نوشتار خارج است، اما در هیچ کدام از آن‌ها یک دلار نیز غرامتی پرداخت نشده است، ولی وقتی موضوع صهیونیست‌ها به میان می‌آید، فراتر از پرداخت غرامت و عذرخواهی، حفظ موجودیت رژیم اشغالگر، برای غربی‌ها حیثیتی می‌شود.
در ماجرای بومیان کانادایی نیز سعی می‌شود تا تنها کلیسا مقصر جلوه داده شود و تمامی ماجرا با قربانی کردن بیش از پیش کلیسا و نهاد دین فیصله یابد، خبری از عذرخواهی دولت کانادا و بالاتر از آن دولت انگلیس نیست.
با این حال بومیان کانادا خواستار اقداماتی فراتر از عذرخواهی‌های کلامی بوده و به‌دنبال دسترسی به آرشیو این مدارس مخوف هستند تا اطلاعات بیشتری درباره کودکان گمشده پیدا کنند. آن‌ها همچنین خواستار اجرای عدالت برای عاملان این جنایات، پرداخت غرامت و بازگرداندن آثار باستانی اجداد خود از موزه واتیکان هستند.
موضوع قابل توجه آنکه رفتارهای تبعیض آمیز و ضد انسانی علیه بومیان اکنون نیز در کانادا ادامه دارد چنانکه در سال ۲۰۱۸ یک نهاد دولتی در کانادا گزارش داد؛ هنوز هم خطر مرگ یا مفقود شدن زنان بومی کانادا ۱۲ برابر بیشتر از سایر زنان است! از سوی دیگر در گزارش سال ۲۰۱۸ دیده‌بان حقوق بشر تاکید شده بود که بومیان این کشور هنوز به حداقل‌های زندگی مانند آب آشامیدنی دسترسی ندارند و ۴۰ درصد از بومیان کانادا نیز به دلیل سوء تغذیه و عدم دسترسی به غذای مناسب دچار دیابت نوع ۲ شده‌اند.
رسانه‌های وابسته به خاندان سلطنتی انگلیس و کانادا بویژه تلویزیون بی بی سی نیز این کشتارها را به آنچه مراکز دینی مسیحی می‌نامند نسبت می دهند و با استفاده از واژگانی همچون سهل انگاری در رسیدگی‌ها، کم کاری و بی توجهی به روحیه و وضعیت جسمی کودکان و… بدنبال پنهان کردن مسئولیت و نقش دولتمردان انگلیس و کانادا در این نسل کشی هستند.
انتهای پیام/
